Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 9 juni 2025
Hij is flauw gevallen en Carpoforus draagt hem.... Hij is flauw gevallen.... Toen hij den beer.... "Laureolus" zag verslinden, legden de gladiatoren uit. Maar niet mij! kluchtigde Lentulus. Daar komen ze! zei Thymele. Carpoforus droeg Cecilianus aan. Hij toefde, heel langzaam, nog buiten de portiek.
Ook gevoelde hij stekende pijnen aan zijn voet, waarop de piano driemaal met kracht was neergekomen, en aan zijne knieën, die viermaal op onverklaarbare wijze tusschen het instrument en de geel-behangen wand beklemd waren geweest. De rest van den dag speelde hij: Einzug der Gladiatoren en Das haben die Mädchen so gerne.
Nou, zei de dominus troostelijk. Dat is nou zoo èrg ook niet. Carpoforus, die heeft wel begrepen, dat jullie het heel aardig vonden, dat hij het vroeg. De Keizer was wèl heel goed voor hem en hij had gelijk, van zijn standpunt, dat hij hem met Colosseros en de gladiatoren ging wreken, al loopt hij gevaar een marmeren borstbeeld tegen zijn kop te krijgen, zoo als ik zag, dat ze uit de nissen van het Septizonium neêr keilden. Ja, jongens, afscheid nemen is
Ja! bulderde Colosseros terug. We zullen hem wreken! We zullen hem wreken! Jongens! Makkers! Hièr! Om Carpoforus heen, onzen Jager, onzen lanista! Om den Keizer te wreken! Om Domitianus te wreken! De gladiatoren liepen, zich verzamelend, toe, in de richting der reiskar, waarbij Carpoforus nog stond, bloed-doorschoten zijn oogen.
Om den goddelijken Keizer te wreken!! bulderden alle de gladiatoren en zij drongen in de richting van het Septizonium: de Prætorianen stroomden de poort van den toren uit en uit de nissen slingerden wie op de ladders waren geklommen de borstbeelden des Keizers neêr op wie zijn moord kwamen wreken....
En de beide gladiatoren, Colosseros en Carpoforus, die zoo goede vrienden waren geworden, poogden den dominus moed in te spreken, maar hij schudde mismoedig het hoofd, tot eensklaps Cecilius in viel: Dominus.... We hebben je nu de heele maand hooren jammeren.... .... ja, j
Het is kletsnat. En hij poogde met zijn reeds natten mantel zijn natten ezel droog te wrijven onder de portiek. Cecilius kwam met Colosseros en de andere gladiatoren, Murrhinus, Triumfus, Priscus, Verus. Bij Apollo!! kreet de dominus. Waar is Cecilianus?? Is er een òngeluk met hem gebeurd?! Want Cecilius' gezicht stond droevig en was betraand.... Neen, dominus, stelde Colosseros gerust.
Ja, Clarus moet overmorgen....! juichte Cecilianus. Clarus! Clarus! Clarus dan toch! riepen de jongens, de gladiatoren. Clarus zat tusschen senex, "paraziet" en Syrus, die zoo mooi zijn "slave-rol" in de "Bacchides" gespeeld had, moretum te eten.... Nilus doet er te veel knoflook in, meende Cecilianus. Ja, wel wat veel.... was Cecilius het eens; hij veegde zijn oogen af.
Nou, ik wèl! zei Clarus. Maar jullie spelen altijd de mooie rollen en ik moet maar de matrona spelen. Linus kan overmorgen wel de matrona spelen, zei Cecilianus beslist. Ja, Linus kan wel.... meende Cecilius. Dominus! riep Cecilianus. Dominus!! riep Cecilius harder. Dominus dan toch! bulderden de gladiatoren, vol belang in het komedianten-intriguetje. Lavinius Gabinius kwam.
Hun kreet had hel zuiver het Theater door geklonken. Wat maalden zij nú nog om den beer, die onder hun voeten in het gewelf bromde! Zij dachten om niets dan om hun dans. Zij zongen al dansend, eenstemmig, hun blijdschap. Hun maskermonden openden zich tuitende toe naar het verste en hoogste punt: naar de gladiatoren. Zij herkenden ze, maar wat gaf het hun wie daar z
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek