Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 25 juni 2025
En zij luisterde naar het lied van den wind, die steeds woester opstak. Van waar kwam hij, als hij zoo langs de vensters gierde, om in het volgend oogenblik weer uren verder te zijn? Had hij misschien juist met zijn onmeedoogend spel schepelingen tot wanhoop gebracht, en waren het wellicht hunne angstkreten, die hij medevoerde in zijne dolle vaart?
Alsof duizend kettingen tegen elkaar stieten, zoo gierde de wind over de vlakte. Een fel hahaha, nu eens gierlachend, dan weer klagelijk weenend, sloeg door de lucht, en liet een angstwekkende echo na, welke niet breken wilde.
«Gij mij bijstaan!» zei Rudy. «Nog heb ik de hulp van een vrouw niet noodig om te klimmen!» En hij liep sneller voort, van haar weg; de sneeuwstorm hulde hem als in een sluier, de wind gierde, en achter zich hoorde hij het meisje lachen en zingen; het klonk heel zonderling.
Etienne echter duwde eensklaps Arnolds hoofd naar beneden en sprong over zijn rug heen. Als bij afspraak, zonder een woord te zeggen, sprong Arnold daarop over Etienne, en zoo sprongen zij beurtelings voort met ernstige gezichten. Allen lachten. Als ze niet als hanen zijn, zijn ze als clowns! gierde Marianne, als clowns!
Als ik denk aan Lili en aan die meid, die mama gehuurd heeft! Waarom heeft je mama dan ook zoo een oude keukenprinses genomen. Lili komt onder de plak, dat zal je zien. Ja, ja, ik geloof het ook! gierde Marie. En als ik jou dan zie, boven op de ladder, in al je dikheid. O, ik kan niet meer! Zij had haar laatste boek aangereikt en viel zittend op den grond neêr, met de tranen in haar oogen.
De eerste zorg van Pencroff was, toen zij het vlot gelost hadden, de schoorsteenen zoo bewoonbaar mogelijk in te richten door al dadelijk de openingen, waardoor de wind gierde, dicht te stoppen. Daarop plaatste hij een nauwe buis in een der holten, waardoor de rook kon opstijgen.
De opvolgende bergketenen geleken op zwarte schaduwen; en de ondergaande zon wierp op het boschland een gelen glans, die veel overeenkwam met het schijnsel van een wijngeestvlam. Het water zag wit van het vliegende schuim, en de wind huilde en gierde opnieuw door het want. Het was een onheilspellend, grootsch schouwspel.
Bepaald vrees voelde zij niet, hoewel zij ten volle overtuigd was, dat deze tocht met groote gevaren gepaard ging. Als zij ontdekt werden door den vijand, die in een nacht als dezen ongetwijfeld dubbel waakzaam zou zijn, waren zij onherroepelijk verloren. De wind gierde door de zeilen en langs den mast, en de boot schoot pijlsnel door het water.
"Adieu, mama, tot weerziens; adieu, Nelly!" riep hij, terwijl Liesje, haar sluier voordoende, met afgewend gelaat haar de hand reikte. Buiten gierde nog altijd de storm, en weder gingen zij zwijgend naast elkander. "Gij zijt te dun gekleed," sprak Army, en deed zijn mantel af om haar dien over de schouders te hangen. "Neen, ik ben niet koud, wezenlijk ik dank u."
Eindelijk echter op een guren, stormachtigen nacht, toen de wind gierde en floot tegen de ruiten, keerde hij van de laatste expeditie terug en nadat hij zijn vermomming had afgelegd, ging hij voor den haard zitten en lachte hartelijk in zich zelf, zooals hij meer kon doen, wanneer de zaken naar wensch marcheerden.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek