Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 30 september 2025
Er was repetitie bij mevrouw De la Pezuela .... heb je geschreid, Suze?" »Och, dat boek, anders niet! Ik voelde mij zoo beklemd, zoo ter neer gedrukt .... en nu las ik een oogenblik in Goethes Wilhelm Meister, en zie .... daar maken mij nu deze verzen zoo bedroefd...."
Cosette had geschreid. Zij had roode oogen. 't Was de eerste wolk van dien bekoorlijken droom. Het eerste woord van Marius was geweest: "Wat deert u?" En zij had geantwoord: "Luister."
O gij, die de bedroefden bezoekt, weet gij wel dat alles wat uw geld kan koopen, met een koud en afgewend gezicht gegeven, geen enkelen oprechten traan waardig is, uit medelijden geschreid? "Goede man," zeide Mevrouw Shelby, "ik kan u niets geven, dat u eenig goed kan doen. Als ik u geld geef, zal het u maar afgenomen worden.
Toen zij dat met woeste droefheid uitriep, kwam er weder een blos op St. Clare's marmerwitte wangen, en sprongen de eerste tranen, die hij sedert Eva's dood had geschreid, uit zijne oogen. "Sta op, kind," zeide Ophelia met meer zachtheid in hare stem. "Huil zoo niet. Miss Eva is naar den hemel gegaan. Zij is nu een engel!"
Pas trof ik in het woud haar aan; zij las De fijnste kruiden voor dit wangedrocht; Ik heb haar fel berispt en viel haar hard; Zij had de ruige slapen met een krans Van frissche en geur'ge bloemen hem gekroond; En de eigen dauw, die op de knoppen vaak Als ronde kostbre parels drupp'lend zwelt, Stond in der schoone bloempjes oogen nu Als tranen, over eigen smaad geschreid.
Thom heeft nooit gezien dat Louise zulke mooie oogen had.... Nú schijnt het echter alsof ze wat veel heeft gewerkt of geschreid. "Ja Louise, dat is vrij brutaal om zoo maar binnen te komen en de deur op 't slot te doen." "Zeker, wat moet dat beduiden Thomas?" "Ik wou je alleen spreken." "Maar dan kan die deur toch wel open blijven?" "Nee Louise, nee! Ik wil zeker zijn dat niemand ons overvalt.
Hier en daar merkte men onder de vrouwen, de stille traan tot God geschreid. Want, immers hun Kommandant was blijkbaar door de omstandigheid bewogen. Die moest wel ernstig zijn, om hem, de kalme, vastberaden man zo plotseling de plooien van bekommernis op het gelaat te brengen.
Ik heb het nooit zoo prettig gehad, als hier bij u." "Nu, dan zullen we doen, wat je wilt," zei Akka. "Dank u," zei de jongen, en voelde zich zóó gelukkig, dat hij schreide en weende van blijdschap, zooals hij eerst van verdriet had geschreid. In 't zuidoosten van Skaane, niet ver van de zee, ligt een oud kasteel, dat "'t Huis Glimmingen" heet.
Jo wist zelve niet, hoe het kwam, maar er was iets in het verhaal, dat aanstonds den weg vond tot het hart van hen, die het lazen; en toen de familie er over gelachen en geschreid had, zond haar vader het, zeer tegen haar zin, naar een der meest populaire tijdschriften. Tot haar groote verbazing werd het niet alleen betaald, maar er werd nog meer van haar hand verlangd.
»Wel, ik leefde dertien jaren onder dezen stam, vóór Mac Clinton met de Fox mij terugbracht naar Engeland. En nu eerst begon mijn lijden. Ze vertelden mij van Sir John's jammerlijk uiteinde. Hoe ik geschreid heb om hem en de arme kameraden! Maar toen ik hun verhaalde dat ik zelf de Pool ontdekt had, en wat ik gezien had dáár toen geloofden ze mij niet.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek