Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 11 oktober 2025
Men verdringt elkander tegen het water, alsof men door dichter bij den strijd te komen, het gevaar voor de onzen verminderen zal. Er wordt gevloekt, gehuild, geschreeuwd, geroepen, handen gewrongen en dat alles onder het bulderen van een donder, zooals onder het hevigste onweder nog nimmer gehoord werd.
Als hij geweten had, dat hij een wees was, overgelaten aan de teedere zorgen van kerkvoogden en regenten, zou hij misschien des te harder geschreeuwd hebben. Verhaalt hoe Oliver Twist opgroeide, hoe hij werd opgevoed en gehuisvest. Gedurende de volgende acht of tien maanden was Oliver het slachtoffer van systematisch volgehouden bedrog en teleurstelling. Hij werd met de flesch grootgebracht.
En hoe afschuwelijk en plat heeft zij geschreeuwd!" sprak hij tot zich zelf en dacht aan de woorden: 'liefje en laag mensch. "En misschien hebben de meiden dat gehoord! Hoe vreeselijk plat, hoe vreeselijk." Stipan Arkadiewitsch stond eenige oogenblikken stil, wischte de oogen af, hief het hoofd weer fier omhoog en verliet het vertrek.
"Moeder, heb ik ook zoo geschreeuwd, toen ik pas in de wereld was?" "Neen," zei grootmoeder Trom, "jij schreeuwde nooit, dan alleen als je honger hadt." "Maar dan heeft dat ventje ook honger!" riep Dik met beslistheid uit. "Hei baker, waar zit je? Geef dat kind wat eten!" Op zijn geroep kwam de baker uit de keuken te voorschijn 't Was vrouw Smul, die ook Dik nog gebakerd had.
't Is goed dat gij geschreeuwd hebt," voegde zij er met een betooverenden glimlach bij: "ik had vast een kluchtige figuur gemaakt, wanneer ik van dien steilen kant was komen rollen; maar ik ben toch maar blijde dat ik op vasten grond sta! Kom maar hier, mijn Heer van Aylva! ik ben al beneden! maar neem niet denzelfden weg."
De lantaarn in de blinde steeg Genrot brandde mitsdien evenmin als de andere, en men kon er voorbij gaan zonder op te merken, dat zij niet als gewoonlijk hing. Het nachtelijk uur, de duisternis, de onrust van Jean Valjean, zijn zonderlinge bewegingen, zijn heen- en weer gaan, dit alles begon Cosette te beangstigen. Een ander kind zou reeds lang geschreeuwd hebben.
"Hei-je 'm dat gezeid?" "Nee hij doet 't toch niet hij doet 't niet en 't is haast niet uit te houen 's nachts. Vannacht na 't eten van gister heit-ie de kindere wakker geschreeuwd telkes weer wakker 'k hei de hééle nacht opgezete. Gister was-ie zoo goed vandaag is-ie erger as-ie ooit is geweest"... "Hei-je op gezete?" "Ja?" knikte ze: "as 'k van de bedstee weg ging, gilde-die. Hij was bang"...
Minstens eenmaal werden de oudere knapen voor één der altaren gebracht en gegeeseld, en die knaap, die de pijn het langst uithield zonder te schreeuwen, ontving een prijs. Zij werden er zóó trotsch op, pijn te kunnen verdragen, dat somtijds een jongen dood viel onder die geeseling, zonder eens te hebben geschreeuwd of zelfs maar gekreund.
Hier ontdekten wy, tot onze groote verwondering, dat de reden, waarom de muitelingen, in den nacht van den 20sten, zoo geschreeuwd, gezongen en geschoten hadden, niet alleen was, om den aftocht hunner vrienden door het beletten van den overtocht te dekken, maar ook om door dit geweldig en aanhoudend geraas voor te komen, dat wy niet bemerken zouden, dat zy lieden, zoo mannen, vrouwen, als kinderen, grootendeels bezig waren met warimbos of manden te maken, en die met de schoonste ryst, cassave, en wortelen van ignames te vullen, om daar door by hunne vlucht levens onderhoud te hebben.
Nu werd er niet meer "Noël!" geschreeuwd; de kreet "Vlaanderen de Leeuw! Wat wals is vals is! Slaat al dood!" beheerste alle ander gerucht, en de strijders werden zo doof dat zij de slagen hunner eigen wapens niet meer horen konden.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek