United States or El Salvador ? Vote for the TOP Country of the Week !
"Ja". "Hier" zeid'-ie tegen den zetter, "onmiddellijk zetten." "Moet je 't niet eerst lezen?" "Nee, 't zal wel goed zijn." Het is toen verschenen in "De Lantaren" en vanaf de tribune zag ik de geachte afgevaardigden zitten met een nummer waar 't in stond. "Het Vaderland" drukte 't toen toch af, met "Overgenomen uit "De Lantaren."" er bij. Nu was-ie gedekt!
Maar in de straat gingen een paar meiden voorbij, die zongen van "Daisy Bell" en zoo zonder aanleiding, voor het éérst van zijn gemoedelijke, domme leven begon-ie te huilen. Wat gebeurde 'm nou Waarom was-ie zoo krankzinnig, waarom blerde-ie als 'n idioot? D'r was 'm toch niks gebeurd.
Ze was blijkbaar in een zeer melankolieke nachtstemming. "Wees nou maar stil! Kom nou, dikkert!" Als-ie dikkert zei, was-ie verteederd. "'k Kan toch al niks meer eten!"... "Ga morgen maar naar De Smitt." "Was 'k d'r maar uit!" "Kom nou malle dikkert!... D'r zijn toch nog valsche gebitten te krijgen." "Wie mot dat betalen?" "'t Zal wel kommen."
"Hei-je ze gekòch?" , vroeg ze eerst, den zakdoek betastend, van elken visch door 't goed heen, de dikte bevoelend. "Nee", zei-die, 'n homp droog brood in gulzige brokken slikkend as-ie langer gewacht had, was-ie in mekaar gezakt: "nee, die hei-'k uit 'n bijt gehaald". "Uit 'n bijt", sprak ze: "hoe ken men z'n leven zoo w
Resoluut blies de burgemeester de spiritusvlam uit, betastte de nog warme eieren. Een raadsel, een gruwelijk raadsel. Er was géén achterdeur. Zwaluw had destijds.... gelogen. En nu was-ie misschien dupe v
Van tien tot twaalf was-ie bij ze. Ze hadden stil gezeten en gepraat over de dingen die in de krant stingen, toen hadden ze gedomineerd en een boterhammetje gegeten, toen was-ie naar huis gegaan. Ze wouen 'm houen, maar hij wou niet. 't Most alles weer z'n geregelde gang gaan. Acht uur zou de schoonmaakster kommen. Die most geholpen worden.
En toen ik er aan kwam, omdat ik me voor jou schaamde en vriendelijk en voorkomend iets over haar japon zei..." "Ja, je zei, dat je niet van die groene kleur hieldt." "Toen antwoordde ze, bizonder impertinent: die is blauw, Mevrouw! en jij wat deedt jij?"... "Ik zei zeker ook dat die blauw was, want dat was-ie."
In scherp-opkleurend herinneringsbeeld, zag-ie 'r vreemd zilverwit hoofd, 't hoofd zonder den bandeau, 't onherkenbaar beenig hoofd met de bleek-bewegende haren in den purpergloed der vlammen. In de alkoof was-ie gestruikeld, had-ie getrapt op een van 'r afhangende handen getrapt getr
Een bediende bij Coini verdiende nog meer. Twee jaar maakte-ie zich nou al den sappel voor 'n stel valsche kiezen. Jawel! De dikkert had kans om ooit wat te laten kijken as ze lachte... Dan was-ie den volgenden morgen weer ijverig aan 't schrappen in den kleinen winkel. Pietje was bezig den kruidenier in te zeepen. Hij had den kantoorbediende van driehoog onder handen. "Mes goed, meneer." "Best."
Op een stoel bij de tafel was-ie steunend gekwakt, de vingers geklit in het haar. De schorre, verwoeste stem kraakte de smart uit, krijschend, met ruwe snikgillen. De handen rukten het hoofd heen en weer, hartstochtlijk van wanhoop.
Woord Van De Dag