Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 24 mei 2025
Gerard Leeden, die, zonder functie, dichter bij de deur zat, begroette Go met groote hartelijkheid, en de dichterlijke Louis Hoefman, wiens sombere, magere kop vreemd naast Gerard's welgedaanheid afstak, bracht groote verwarring door al met stoelen te gaan sleepen, terwijl het voorstellen nog aan den gang was.
"Een eigen boerderij .... Ja ja en je hebt 't hem nog niet betaald gezet." Dien dag speelde magere Hein verreweg het beste, zoodat de kompanen in de herberg er zich over verwonderden. Gerard verloor goudstuk na goudstuk, en toch scheen het, dat hij geheel in zijn spel verdiept was.
Zoo hij een stal voorbij-komt, rukken de paarden zich los en snellen dol in de weide. Gerard en zijn vriend zouden een avond huiswaarts keeren, toen ineens een wilde storm kwam opzetten. Het duister sloeg loodzwaar neer, en de wind was als een gillende vloek, die aanhoudend schreeuwde door de lucht.
Een valsche melodie speelde door zijn ziel. Het duurde wel een maand vóór Gerard met den vader over 't meisje praatte. Magere Hein was met een volle beurs gekomen hij moest met een leege heengaan. Verdrietig zeide hij: "Daar blijft van mijn geld niets over." Gerard boog zich naar hem over, en fluisterde: "Ik heb je dochter lief, magere Hein!
"Natuurlijk gáán we," zei Else dadelijk, dankbaar bedenkend, dat ze juist deze week haar beste japon van huis mee had genomen. "Ja; wat aardig van Gerard," antwoordde Go, en ze kreeg een heerlijk gevoel, of ze tóch wel de jongens eens zou bereiken; of de teleurstelling over het gescheiden-zijn maar iets tijdelijks blijken zou.
Niemand zou iets van 't gebeurde aan hem kunnen zien;....deden ze dan misschien allemaal zoo: Hoefman en Otto en Han en Gerard ook? Wien kon ze nú vertrouwen, nadat ze hem zoo gezien had!
Het was hun onmogelijk eene houding aan te nemen: het kon niet anders of Gerard begreep, dat er iets was voorgevallen, al bleef zijn gelaat ook strak en deftig.
Beerenstijn keek naar Go; ze liep door de kamer alle dingen op te nemen, als wilde ze van hen het geheim van hun bezitter te weten komen; ze staarde naar de gravures, naar de piano, naar z'n klok; en toen draaide ze zich opeens om naar Gerard: "Hebben jullie eigenlijk al 's op z'n slaapkamer gekeken?"
Gedachteloos speelde hij kaart, en gedachteloos verloor hij. Bijna te middernacht verlieten de vrienden elkander. Gerard was vastbesloten den raad van mageren Hein op te volgen, en hij liep naar den kruisweg. 't Klokje van den verren toren sloeg twaalf uur hij hoorde 't rammelen van een ketting, toen sprak hij met vaste stem: "In naam van den Duivel ben ik hier."
Geloof niet mon cher Gérard," ging Léonore met een licht blozen voort: "dat ik de actrice werd, die alle rollen, onverschillig van welken aard ook, op mij nam.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek