Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 9 mei 2025
Ja, ik ben moeder, en het geluk van mijn kind...." Eensklaps sprong zij recht, liep tot eene kas, drukte zich eene zuivere muts op het hoofd en wierp zich eenen katoenen mantel over de schouders. "Kom, Christina," riep zij, "ga mede met mij!" "Maar wat wilt gij doen?" vroeg bazin Damhout verwonderd. "Wat ik wil doen? Ik heb nu een goed gepeins, en ik ben vervaard, dat het zou kunnen veranderen.
Alleen bewoog zich tusschenbeide langzaam zijn arm en streek zijn hand over zijn kin of aan zijn oor, terwijl hij inwendig geeuwde. Eindelijk hield alle beweging op en bleef hij, alleen met aandachtig snel knippende oogleden, zitten suffen. Mathilde was ook weêr in haar vórig gepeins wech.
Hier is de uitvloeiing der Ziel, Wat uit de ziel vloeit komt uit het binnenste door bloembekranste poorten en stelt vragen steeds. Waarom toch dat smachten? Waarom toch dat gepeins in stikdonkeren nacht? Waarom toch zijn er mannen en vrouwen, die als zij dicht bij mij zijn zonnelicht en zonnewarmte in mijn bloed doen vloeien, waardoor het zich uitzet?
Wees beleefd, vriend, en verbeeld u den heiligen man alleen in gepeins verzonken, wat het hoofd duizelig en den voet onzeker maakt, even alsof het lichaam met nieuwen wijn gevuld ware. Ik heb het zelf ondervonden!" "Goed dan," hervatte vader Dennet; "een heilige broeder dan kwam den Sacristijn van St.
Het is zeker om u eene goede positie in Engeland te verzekeren." "Wij zullen dan wachten," antwoordde de jonge vrouw, die in gepeins verzonk. Ook dien zondag scheen het huis in Saville-Row onbewoond, en voor de eerste maal, zoolang hij hier woonde, ging Fogg niet ten half twaalf ure naar zijn club. Waarom zou hij ook naar zijn club gaan. Zijne medeleden wachtten hem immers niet meer.
Zij, die daar in gepeins verzonken alleen wandelen of met hun beiden babbelend door het dal van Honnef gaan, zijn niet, evenals St. Bernhard, afkeerig van de wereldsche vreugde; evenmin als zij, die met glinsterende oogen en een teringachtigen blos op de wangen door den tuin van het sanatorium Hohenhonnef wandelen.
De genster van een plotselijk gepeins lichtte eensklaps in des jongelings oogen. "Oom, mag ik mijne beslissing uitstellen tot morgen?" vroeg hij. "Tot morgenavond, indien gij het verlangt." "Ik dank u; misschien zal dezen nacht de geest, uit medelijden met mij, u eene edelmoedige inspraak geven."
Wat er eigenlijk bij hem omging kon niemand met zekerheid zeggen, maar Cascabel besloot, dewijl hij hem dikwijls in gepeins verzonken zag, op eene verklaring aan te dringen. Des avonds van den 11den October, nadat het avondeten afgeloopen was, sprak Cascabel hem dus aan alsof er plotseling eene gedachte bij hem opkwam.
Ik, door een gevoel van droefheid aangegrepen bij het gepeins, dat zij tot eene rijke familie behoort, neem den hoed werktuiglijk af, wanneer zij reeds voor mijne oogen onzichtbaar is geworden.... Erken, oom lief, dat dit alles buitengewoon is, dat er iets moet zijn, dat ons immer na lange scheiding weder op dezelfde plaats brengt, opdat wij elkander niet zouden vergeten.
Ach, zal ze dan in haar dankbare stemming volstrekt niet willen voldoen aan zijn vurigsten wensch tot haar eigen heil? Hij wil, ja hij zal.... "Is mevrouw niet hier Antje?" vraagt hij eenige oogenblikken later, bij 't binnentreden van de feestelijk getooide en heerlijk geurende oranje-zaal, aan de dienstbode die hem tegenkwam. Mevrouw was er niet. In gepeins blijft Helmond staan.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek