Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 5 mei 2025
Het zaad, door Elisabeth in zijn ziel gestrooid, had rijkelijk vruchten voortgebracht, hoewel Beatrice, natuurlijk, niet wist dat dit haar zusters bedrijf was. Denzelfden ochtend, toen Geoffrey vertrokken was, had Davies haar ontmoet, toen zij van het station terugliep, en vroeg haar of mijnheer Bingham weg was.
"O, vaarwel, Geoffrey!" ontboezemde zij, voor een oogenblik door de geheimzinnige werking der tusschen hen bestaande zielsverwantschap zijn hart tot zich trekkende. Maar terstond beseffende wat zij gedaan had, sloeg zij haar voile weer neder en ging snel heen.
Zeg mij, wist ge dat niet, Beatrice?" "Hoe zou ik het geweten hebben?" antwoorde zij zeer zacht; "ik kon het slechts vermoeden, en als ge mij werkelijk liefhebt, hoe kondet ge dan wenschen dat ik met een ander man zou trouwen? Ik dacht dat ge mijn zwakheid bespeurd hadt en dit middel te baat naamt om mij die te verwijten. O, Geoffrey, wat hebben wij gedaan?
Het kwam hem voor dat haar gestalte veel overeenkomst had met die van Anne, de Fransche bonne. "Ik heb gehoord dat het met de jongejuffrouw heel goed gaat," antwoordde de knecht. Geoffrey haalde ruimer adem. "Waar is mevrouw?" vroeg hij. "In de kamer van de jongejuffrouw Effie?" "Neen, mijnheer," was het antwoord, "mevrouw is naar een bal gegaan.
Nu begonnen de Sint en Lady Honoria een levendig en langdurig gesprek te voeren over de andere logeergasten, waar Geoffrey nauwelijks naar luisterde. Hij vond het aan tafel zitten zeer vervelend, en droeg van zijn kant weinig tot de gezelligheid bij. Toen zijn vrouw de kamer verlaten had, moest hij toch wat zeggen, dus spraken zij over het jagen.
Instinctmatig had Geoffrey naar Beatrice gezien. Hij wist niet of dit plan haar aangenaam was. Hij wist dat zij veel werk had, en wilde haar ongaarne nog meer moeite veroorzaken, want hij vermoedde dat de last om voor Effie te zorgen wel op haar zou neerkomen. Maar de uitdrukking van haar gelaat zeide hem niets; het was volkomen lijdelijk, en oogenschijnlijk onverschillig.
Wat Geoffrey betrof, als Honoria hem had kunnen zien, zou zij verbaasd geweest zijn. In den laatsten tijd was hij een zeer stil man geweest; menigeen had hem ongezellig gevonden. Maar onder den invloed van Beatrice's tegenwoordigheid, sprak hij met opgewektheid.
Hij deed nog meer; zoo vermoeid als hij was, wachtte hij anderhalf uur totdat het tijd was voor den trein om te vertrekken. Er waren maar drie passagiers, en geen van drieën geleek in 't allerminst op Beatrice. "'t Is al zeer vreemd," zeide Geoffrey bij zichzelven, terwijl hij terugliep. "Ik had er op kunnen zweren dat ik een oogenblik haar aanwezigheid gevoelde. Het moet verbeelding geweest zijn.
"Gekheid," zeide Geoffrey toornig, maar niettemin gevoelde hij dat Lady Honoria ware woorden had gesproken, en in haar toon lag ook een zekere vaste overtuiging. Evenwel wilde hij nu niet meer terugtreden. Hij had er zijn hart op gezet Beatrice weder te zien. "Moet ik begrijpen," ging zijn vrouw voort, "dat ge er nog tegen hebt dat ik bij de Garsingtons ga logeeren?
Thuis gekomen, vernam Geoffrey dat Lady Honoria zich kleedde, en de boodschap had gelaten dat hij dit ook spoedig moest doen, omdat er een heer bij hen kwam dineeren. Derhalve ging hij naar zijn kamer, aan het andere einde der eerste verdieping om van kleeding te verwisselen.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek