Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 11 mei 2025
"Dat's waar," zeide Geert: "ik hield mijn fatsoen onder 't volk; maar hoe lang had ik ook het huis gekend en bestierd; en dan Mevrouw zaliger, die vertrouwde mij alles, en die wist ook wel, wat zij deed, maar zoo een malle Leen: want zoo heeten haar de booien in de wandeling...." "Geert!" zeide Ulrica: "ik hou niet van die bijnamen.
Nu, tot weerziens Geert!" Geertrui zuchtte, maar antwoordde op deze schampere aanmerking niet. Nu traden Joan, Bouke en Veltman de eetzaal binnen, waar de Baron naast een helderbrandend vuur onder den breeden schoorsteenmantel nederzat. Voor hem stonden twee flesschen Rijnschen wijn met de noodige roemers op tafel.
"Met den Jonker, naar Amerika, naar Turkije of de Noordpool; weet ik het? waar maar te vechten valt." "Is het gekscheren?" vroeg Geert, bleek wordende. "In allen ernst meent hij het," hervatte Joan: "maar ik beloof je een goede welkomthuis als ik weerkom."
God zegene UEd.," zeide de Baker, "en doe UEd. en Mevrouw veel vreugde aan de lieve kleine beleven.... een fraaie kant voorwaar.... echt Brusselsch werk.... UEd. heeft het immers bij geen plundering gewonnen?" "Neen, Geert: het is eerlijk van mijn penningen betaald; doch kom! haal Bouke hier!.... doch daar bedenk ik iets: blijf nog even.
't Mooi-slanke, blonde Fientje, kloeg dat hij zoo weinig geld afgaf, laat thuis kwam, soms 's nachts in 't geheel niet omzag ... Waarom trouwt ge niet? vroeg Geert ... 't Meisje gibberde luid-op ... "Zijt ge zot?... Dan heb ik in 't geheel niets meer aan hem ... nu is hij nog bang, dat ik hem zal laten stikken, maar dan ben ik gebonden ... 'k zou u bedanken, zulle ... zoolang er geen kinderen komen, kamer ik liever."
Genaovendsaom." "Wacht," zegt Geert, "ik gao mit, dan heb 'k zoo wied gezelschop." "Ja, ik gao ook mit," zeg Pijter, "baos ik heb joe mien stevels bie deure hen zet, kan 'k dij Zaoterdag wol weerum haolen? D'r mout halve zolen en hakken under." "'t Schal wel gaon. Gòjenaovend." A. H. Smith. Het Frankische taaleigen.
Hij begreep, dat het moeilijk zoude zijn, haar te doen gevoelen, dat dankbaarheid aan den Baron de liefde, die hij zijn wezenlijken ouders verschuldigd was, niet behoefde uit te sluiten. Hij vergenoegde zich dus met te zeggen: "Denkt gij dan niet goede Geert! dat die moeder verlangt haar zoon terug te zien, van wien zij zoolang gescheiden is?"
"Met verlof!" hernam de Schout: "zoude UEd. niet eerst het kasteel laten doorzoeken? wellicht zit hij nog hier of daar verscholen." Deze raad werd gevolgd; men trok het kasteel in alle richtingen door en ondervroeg alle bedienden. Niemand had iets van den Jezuïet gemerkt; doch Geert verhaalde, hoe de Jonker 's daags te voren bij haar had aangedrongen, om den gevangene te spreken.
Zoodra zij eenig blijk van leven gaf, nam de gedaante haar op, droeg haar buiten het vertrek en stelde haar in de handen van Bouke, die het gegil van Joan gehoord had en daarop boven gekomen was. "Goede hemel!" zeide deze: "wat is er met het lieve kind gebeurd? Wat zal mijnheer wel zeggen? en de oude Geert? die zocht haar al het heele kasteel door.
Ik zal u nader wel eens zeggen waarom; doch, daarvan gesproken, ik breng u een klein geschenk mede. Heidaar! Bouke! Geert! roep Bouke eens!.... doch wacht, Geert! steek eerst die twee kronen in uw tasch en dat stuk kant, dat ik u voor een welkomthuis heb medegebracht." "Duizendmaal dank, Uwe Edelheid!
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek