Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 11 mei 2025
Ziehier de manier, waarop hij, al heel spoedig, met haar omgaat: Nou? en jij dan? zei Meneer, toen ze meneer Maandag en hem een glas pilsener had ingeschonken. Dank u. Wat dank u? Ben jij mal? Gauw 'en glas! En 'en stoel d'er bij. Mot je nou nog meer heen en weer loope! Ik zit toch ook! Geert liet zich gezeggen, ze wou wel zitten. Ja, ze was moe en het bier smaakte. Hè, dat heerlijk-frissche bier!
Zij wilden naar Athene gaan, doch als zij hoorden hoe het te Athene geschapen stond, gingen zij met Geert. De zeekoning der Thyriers bracht allen te zamen door de straat, die in deze tijden op de Roode zee uitliep. Ten laatste landen zij aan Pangab, dat is in onze spraak vijf wateren, omdat vijf rivieren met elkander naar de zee toestroomen. Hier zetten zij zich neder.
"Gaat ge zwijgen!" De gedachte aan zijn lief, deed hem pijn ... Toen hij, door den drank beneveld, reeds half in slaap was, schudde Trees hem opnieuw wakker ... "Geert!... Geert!... vader is slechter. Er moet bij gewaakt worden" ... "Laat me gerust, ... 't is goed ..." Met trage galmen sloeg het vier uur, op de huisklok ...
Wèl opmerkelijk is het rijmpje, dat er op geschilderd staat: In 't jaer 1710 Werd ick voor het eerst gesien, Ick was versierd al nae behooren Als kackstoel voor den eerstgeboren Uyt de houwlickstrou Van Geert Ackrum en syn vrouw.
"Ja, ik wil haar vernemen en dadelijk," riep Ulrica, en snelde naar beneden. "En ik ook, ik wil weten hoe de vork in den steel zit," zeide Geert, terwijl zij strompelende den vluggen tred van haar meesteres navolgde; "lieve Hemel! had ik ooit gedacht, dat ik na den dood van Mevrouw zaliger nog zoo iets beleven zoude?" Op het binnenplein gekomen, vond Ulrica alles in opschudding.
In menige streek van ons vaderland gaat het, in zulke gevallen, nog heden juist zoo als het Geert de Jager, gezegd Poppink, ging. Maar met dit onderscheid, dat zulke toenamen, aan de namen der boerenerven ontleend, tegenwoordig slechts by- of toenamen blyven, en nooit als vaste geslachtsnamen gelden kunnen, al worden de lieden, die ze dragen, altijd met die namen, en nooit anders, genoemd.
Daar hebt gij haar toch niet gebracht, Geert?" "Ik? de hemel beware mij, Uw Edelheid! om naar dat kraaiennest te gaan. Sinds Mevrouw zaliger laatst buiten was, ben ik er nooit geweest; en dan zegt men dat het er spookt. Het kleine hartje is naar boven geloopen, terwijl ik...."
"De oude Geert en de jonge page!" hernam Joan: "dat zou al een fraai paar geven!" "'t Zou nog de vraag wezen, wie van de twee 't eerst genoeg had an de andere," merkte Frans aan. "Nu!" zeide Joan, "ik trek af: anders wordt het mij te laat. Goeden morgen samen!"
De twee juffrouwen hadden tijd om wat nader bij te komen en beter te hooren, wat degene, dien zij ongelukkig achtten, zou zeggen. Eene doffe stem, die onderbroken werd door lange ademhalingen, en eene diepe ontsteltenis te kennen gaf, zeide eindelijk: "Zie, Geert, gij spreekt mij van eenen druppel, he? Maar ik stierf nog liever dan jenever te drinken! Jongen, dat gij wist wat verdriet ik heb...."
Men leest er, hoe een der leden van de familie priester was en vriend van Geert Groote, hoe een ander schepen was te Deventer en als man van invloed en kunde stond aangeschreven, en hoe ze zich vermaagschapten met aanzienlijke geslachten. In de zestiende en zeventiende eeuw speelt het geslacht Van Lintelo er een groote rol.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek