Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 8 juni 2025
Ik heb hum zijn achter 't iemhok van Janoom, en ik wil die vertellen, dat ik s' aovends daor nooit weer achter 't hoes langs gao." "Hou zag he d'r dan oet, net as op mien piepkop?" Dat kön 'k zoo nich zijn, man 'k schal joe vertellen wat 'k zijn heb. 't Was verleden jaar op Steffen. Ik was met Berend Sips en Hiske van Muike bie Wubbe Lots west, man ik was net zoo nöchtern as op 't oogenblik.
"Hij! doe stichst brand, daor lig 'n kole vuur bie dien klompe op de vlouer." "O, wacht man, laot de tange man staon, 't geit zoo wol", en Pijter trekt de klompe oet en schept de kole vuur in de raokeldobbe. "Verbraanst dien zokke." "Nee, 't schal wol gouw gaon. Haf' we Jan Tools zien hond hier man, dan höf we nooit 'n kole vuur aanvegen." "Wat dee dij hond dan?"
Gelijk wanneer men de armen strekt, en schrijdt, En ziet, maar zonder zien, en denkt aan spoken, Die zijn, waar niéts is, en wier schaduw glijdt In ’t Niet, als iets, wat licht geeft, wordt ontstoken, Zóo is het nacht. Een schal klinkt wijd en zijd, Daar waar des daags men ziet den stroom-val koken, Een dof gegrom van bruisend rotsen-strooken Dreunt, met het klaatren als in worstelstrijd.
Hinderk, geef doe mie de beentbessem ijs aan......" "Wacht man, baos, ik schal de plaote wel even aanvegen." De duize knapt weer tou en geit weer op 't olle stee. "Geef mie de tange ijs Hinderk, doe bist 'n de hörn kropen, magst bedijnen van aovend". De tange geit in 't vuur, komp 't 'r mit 'n koolk'n vuur oet, dij in Pijter zien borstklopper geit.
Genaovendsaom." "Wacht," zegt Geert, "ik gao mit, dan heb 'k zoo wied gezelschop." "Ja, ik gao ook mit," zeg Pijter, "baos ik heb joe mien stevels bie deure hen zet, kan 'k dij Zaoterdag wol weerum haolen? D'r mout halve zolen en hakken under." "'t Schal wel gaon. Gòjenaovend." A. H. Smith. Het Frankische taaleigen.
Een ruwe, ongeoefende, maar bizonder zuivere en krachtige vrouwenstem hief een lied aan, zong tot aan het refrein en toen vielen tegelijk een half honderd verschillende grove en fijne, zwakke en sterke stemmen in, en het scheen Lewin toe, alsof ook de hoop hooi, waarop hij lag, de aarde en de hemel, alles zich bewoog en wankelde onder den schal van dit wild en grenzenloos lustig gezang.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek