Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 10 juli 2025
Jack en Gascoigne hadden rust noch duur aan het ontbijt en niet zoodra was dit afgeloopen, of zij pakten zich stilletjes weg. Toen kapitein Wilson eenige oogenblikken later opstond om naar boord te gaan, waren de beide adelborsten nergens te vinden. "Ik begrijp 't al, Wilson," zei de gouverneur; "laat ze maar aan mij over, en ga zelf gerust naar boord."
Nu alles voorbij is, en je gezien hebt dat ik toch gelijk had, zul je mijn ruwe bejegening wel niet kwalijk nemen." "Je behoeft geen verschooning te vragen, dat je me het leven gered hebt, Jack," antwoordde Gascoigne, bibberend van koude. "Ik moet eens zien of onze ammunitie droog gebleven is," zei Jack; "ik heb ze in mijn hoed geborgen."
Na een poos nauwlettend rondgekeken te hebben, zagen ze, dat ze zich op een open veld bevonden, waar blijkbaar maïs afgedorscht en opgewand was, en dat de kar, die hen vervoerd had, in de schaduw van een groep boomen stond. "Er moet toch ergens in de buurt een huis wezen," zei Gascoigne, "misschien hier achter die boomen.
"In elk geval kunnen ze ons niet beschuldigen, dat wij er met de schuit van door zijn," merkte Jack op; "zij is integendeel met ons aan den haal." "Ja," stemde Gascoigne toe, die al zijn kracht noodig had om de roerpen te regeeren; "zij heeft het bit tusschen de tanden genomen." "Ik wou, dat ik ook maar wat tusschen de tanden had," zei Jack, "want ik heb een verduivelden honger; en jij, Ned?"
"Stellig heb ik dat," hernam Gascoigne; "nog nooit heb ik me in zoo iets vergist." "Reik me die brieven eens aan, Rustig," zei de goeverneur, "dan zullen we eens zien hoe hij genoemd wordt. Hier heb ik 't Don Matthias de Alayeres. Je hebt 't zeker mis, Gascoigne; bedenk wel, dat ge een zware beschuldiging tegen dien jongen man inbrengt."
"Allen gelijk, jongens!" riep Gascoigne, bemerkende dat de overige sloepen nog steeds een kabellengte voorbleven. "Hoor eens, Gascoigne, ik heb het kommando over de sloep," zei Jack, "en ik verkies niet dat mijn manschappen buiten adem enteren dat zou al te dom wezen. Geregeld en bedaard, jongens, maar niet te haastig." "Maar zij zullen het schip veroveren eer wij langs zij komen!"
Nauwelijks hadden ze de plaats hunner bestemming bereikt en in een hôtel hun intrek genomen, of Gascoigne vatte de pen op om Don Rebiera van hun gelukkige aankomst te verwittigen en Jack nam de gelegenheid waar, om er een briefje voor Agnes bij te voegen. Hun eerste werk was nu nieuwe kleeren aan te schaffen en zich bij den door Don Rebiera aangewezen bankier van het noodige geld te voorzien.
Met Jacks gezondheid ging het dagelijks beter, wat veel voldoening schonk aan meneer Pottyfar, die in de meening verkeerde, dat zijn universeel geneesmiddel geregeld gebruikt werd. Gascoigne, die ook onder behandeling van den eersten luitenant was, ging dikwijls met onzen held aan wal en dacht er niet meer over om zijn ontslag uit den dienst te nemen.
"Om te beginnen, Ned, dienen we een van beiden aan het roer te gaan, want de schuit dobbert al aardig op goed geluk rond." "Je hebt gelijk," antwoordde Gascoigne, "en daar ik beter sturen kan dan jij, zal ik dat maar op me nemen." Gascoigne vatte nu de roerpen ter hand, loefde bij den wind op en hervatte het gesprek.
"Jawel," antwoordde de adelborst, "dat ze drie gelijke zijden heeft maar wat drommel heeft dat met het duel te maken?" "Heel veel, meneer Gascoigne," hernam de konstabel; "de moeilijkheid wordt er door opgelost: werkelijk, een duel met z'n drieën kan enkel naar dat grondbeginsel plaats hebben.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek