Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 10 juli 2025
"Och toe, meneer Gascoigne, zoodra we aan boord zijn, zal ik u drie vischsnoeren geven." "Dat kan me allemaal niets schelen," antwoordde Gascoigne, die aan het roer zat, omdat hij naar den wal gezonden was om de anderen af te halen. "Allen aan de riemen!" kommandeerde hij nu, en weldra lagen ze op zij van het schip.
Meneer Gascoigne, gij vergezelt meneer Rustig met den anderen kotter, en houd u gereed tot handelen, als soms de schurken onder het overbrengen een vijandelijke houding mochten aannemen; want op dankbaarheid valt bij hen niet te rekenen." Ingevolge die bevelen, zetten onze beide adelborsten van boord af.
De toegeroepene keerde zich om en zag opeens Jack, Gascoigne en Mesty voor het venster van de bovenverdieping staan. "Wij hebben u de moeite van ons aan te melden bespaard," riep Gascoigne. "Wij zijn hier om u te ontvangen." "En binnen drie uren zullen de troepen ook hier zijn; haast je dus maar wat, Don Silvio", voegde Jack er bij.
"Daar heb je 't al," riep Gascoigne en stormde naar boven, gevolgd door al de anderen behalve Martin, die pas afgelost was, en meende dat hij nu wel een poosje gemist kon worden, en er ten minste den tijd van mocht nemen om op zijn gemak zijn kop thee op te lepperen.
"Gascoigne geeft u een goeden raad, meneer Rustig" merkte Jolliffe op. "Aangenomen al dat uw denkbeelden juist zijn wat ik nog niet kan toegeven, omdat de toepassing er van mij onmogelijk schijnt dan nog dient de voorzichtigheid niet uit het oog verloren.
Als het toch op de klippen uitdraaien moet, kan ik evengoed sturen als jij. Ga jij voor naar den boeg, daar zul je een betere kans hebben." En de pistolen tusschen zijn vest stekende, liet hij er op volgen: "ik wil die dingen toch niet achterlaten, ze hebben ons te goede diensten bewezen. Komaan, Gascoigne, laat mij nu aan het roer." "Neen, neen, Rustig."
Gascoigne, die alles verstond wat er gezegd werd, reikte nu aan de beide jongelieden hun degens, waarna zij zonder een woord te zeggen de kamer verlieten. "Wie gij ook zijn moogt, ontvangt mijn dank voor de redding van mijn leven," zei de oude heer, terwijl hij met eenige bevreemding het uiterlijk voorkomen van de adelborsten opnam.
Mesty haastte zich te gehoorzamen en kwam weldra terug met het bericht, dat ze door een valdeur op zolder konden komen en de ladder achter zich optrekken. "Dan kunnen we hen nog uitlachen," riep Jack. "Mesty, blijf jij hier, terwijl Gascoigne en ik de dames naar boven helpen," liet hij er op volgen en verklaarde aan de Rebiera's wat er gebeuren moet.
Biggs keek eens rond en zag dat de officieren op een zeejekker zaten. "Van wien is die zeejekker?" vroeg hij. "Van mij," antwoordde Gascoigne. "Och meneer Gascoigne, u zal wel zoo vriendelijk willen zijn me hem even te leenen tot ik aan boord ben."
Kapitein Sawbridge had er eerst geen ooren naar, maar door al het redeneeren van Jack, begon hij toch eindelijk te begrijpen, dat het voor Gascoigne een buitenkansje was, en deze nooit een betere gelegenheid zou vinden om zijn toekomst te verzekeren.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek