Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 13 juli 2025
De molenaar Knobbel stond op een stoel, en, een glas ten boorde toe met jenever gevuld in de hand houdende, galmde hij met een vervaarlijke stem: "En zouden we dan niet drinken mijne heeren, op de gezondheid van mijn vriend, die niet alleen in plaats van versleten hoefijzers, nieuwe legt, maar ook aan ons dorp voor een versleten schoolpruik" algemeen gelach!
Zoo liep hij enkele minuten door, in zachte opgewektheid van gedachten. Op den onzichtbaren kerktoren van het dorpje klopte kort en hel één slag: half twee. Een ander dorpje galmde tegen, heel héél zwak en verre, als een kinderstemmetje dat antwoordt op een mannenstem.
"Och neen! Neen, Mijnheer!" hernam de oude vrouw. "Doop uw handen niet in mijn bloed ik smeek u, bij de bittere passie onzes Zaligmakers, laat ons leven! Neem alles wat wij bezitten tot u." "Uw geld! Uw goud!" galmde een stem. Op deze woorden vatte de vrouw een kistje dat achter haar stond en wierp het naar de soldeniers.
Uit het gezicht zijnde, zette de jongen een groote stem op en galmde 't uit: «Gij Asschepoester in 't verleden, Gij donkere achterhoek des lands, Plots rijk aan schatten, niet te meten, En diamanten Limburg thans.» Toen kwam er eene smartelijke uitdrukking in 't gelaat van den grijsaard. Al die dagen praatten de boeren van niets anders. Ze hadden steenkool gevonden op de hei!
Hij was nog maar eenige minuten op zijn slaapkamer als het klare begijnhofklokske door de witte landen galmde, en hij Charlot haastig van het trapken hoorde gaan. Charlot bleef op hare kamer tot zij Pallieter op de zijne hoorde, want eens had zij hem in zijn geboortekleed zien weerkomen, en was met een kres en de armen omhoog, terug naar binnen geloopen.
Droge vrouwtje met haar vinnig spitsneusje zat naar adem te happen in den hoogen leunstoel. In de keuken zong de meid, larmoyant, opzettelijk schel, een sarrend, drensend geluid. Droge vrouwtje luisterde met de magere vingers tegen elkander. "Mina." Geen antwoord. De meid galmde met harde inzettingen: ..."Soete,...lieve...swartkop...voel...is... hoe... me... hart... klop"... "Mina... a... a!"
Ik lag te druilen en te droomen en wanneer ik soms toch indommelde vernam ik na een poos weerom het brommend geluid, alsof het nader was gekomen, alsof een geweldige man nu dringend op de zware huisdeur bonsde, zoodat de gang galmde als een klok en de muren daverden. En weer gewekt, ging mijn gedacht naar de verre stad.
En 't kwam haar voor of haar stem, die weer geen antwoord kreeg, in de halfduistere stilte van het slaapvertrekje galmde met een vreemden, hollen klank. "Moeder!... wa..." Eensklaps, door een angstig voorgevoel aangegrepen, liep zij naar het raampje dat zij openrukte en waarvan zij 't luikje wegduwde.
Men beticht mij de zaak van Kerlingaland te hebben verdorven? Het is belachelijk! Neen, wie onze vijand heeft vermoord, wie ons machteloos ten prooi der Isegrims heeft geleverd, is niemand dan de proost Bertulf zelf ..." "O, mijn God, dat gaat te verre! Zijnen armen oom, zijn slachtoffer hoonen tot in het graf!" galmde Robrecht, de verkrampte vuist tot Burchard vooruitstekende.
Loebas, de hond, stond er bij, en wat er geklatst werd, slabberde hij gulzig op. Pallieter was uitermate blij om den zoeten overvloed, hij zong dat het galmde, en Charlot hield haren mond niet stil over den honing en het weer.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek