Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 15 juni 2025
»Dat,« wierp de Vos tegen, met zijn pijp wuivend »dat was alles ter wille van Fagin, omdat de smerissen weten, dat wij samen werken en hij zou in moeilijkheden geraakt zijn als wij ons niet uit de voeten hadden gemaakt; daarom deden wij 't, is 't niet Charley?«
Ten deele overreed door deze voorstelling van de zaak, maar in veel grootere mate gedreven door zijn angst voor Fagin, stemde Mr. Bolter er ten slotte, hoewel met grooten tegenzin in toe, den tocht te ondernemen. Op Fagin's aanwijzingen verwisselde hij dadelijk zijn eigen kleeding voor een voermanskiel, een fluweelen broek en leeren slobkousen, wat de Jood allemaal bij de hand had.
Hij zag er zeer beminnelijk uit en maakte een diepe buiging, terwijl hij nader kwam, aan het tafeltje naast dat van Noah ging zitten en aan den grinnikenden Barney iets te drinken bestelde. »Een mooie avond meneer, maar koel voor den tijd van 't jaar,« zei Fagin, zich in de handen wrijvend. »U komt van buiten, zie ik, mijnheer?« »Hoe ziet u dat?« vroeg Noah Claypole.
»O, m'n bol! m'n bol!« riep Charles Bates, wiens longen dat gelach voortbrachten, »daar is hij! O jasses, daar is hij! O Fagin kijk eris! Fagin kijk eris! Ik kan niet meer; 't is zóó fijn, ik kan niet meer van 't lachen. Hou me vast, dat ik kan uitlachen!«
Ik zie ze nog vóór me; ze konden bijna niet blijven staan in het gedrang en ze sleepten Fagin bijna mee; ik zie de menschen nog achter mekaar springen en tieren, ze knarsetandden en scholden hem uit; ik zie nog 't bloed op zijn haar en baard en hoor 't geschreeuw, waarmee de vrouwen zich op den hoek van de straat midden in 't gedrang werkten en zwoeren, dat zij 't hart uit zijn lijf zouden scheuren!«
Bill Sikes wees zwijgend naar de leege drinkkan. De Jood, die den wenk volkomen begreep, ging weg om de kan te vullen; te voren echter had hij een veelbeteekenenden blik met Fagin gewisseld, die als had hij er op gewacht tot antwoord zijn oogen een oogenblik omhoog sloeg en zijn hoofd schudde, zóó onmerkbaar, dat een derde persoon, die er op lette, het nauwelijks gezien zou hebben.
Zeg 't nog eens!« schreeuwde Fagin, Sikes vaster grijpend, terwijl hij met zijn andere hand door de lucht zwaaide en het schuim hem op de lippen kwam. »Ze vroegen haar,« zei Noah, in wien, nu hij goed wakker was, een vaag vermoeden opkwam, wie Sikes was »ze vroegen, waarom ze verleden Zondag niet gekomen was, zooals ze beloofd had. Ze zei, dat ze niet kon.« »Waarom niet, waarom niet? Zeg hem dat.«
»Ik zou zeggen«, antwoordde Bates met een grijns, »dat hij bijzonder lief deed tegen Betsy. Kijk, hij krijgt een kleur! O donders! dat 's een grap! Tommy Chilling is verliefd! O Fagin! Fagin! wat 'n stel!« Opgewonden bij de gedachte, dat Mr.
»Dat zou niet best kunnen,« zei Fagin hoofdschuddend. »Waarom stuur je dezen nieuwen jongen niet?« vroeg Bates en legde zijn hand op Noah's arm. »Niemand kent hem.« »Nou, als hij er niet op tegen heeft « merkte Fagin op. »Op tegen heeft,« viel Charley in. »Wat zou hij er op tegen kunnen hebben?« »Niks, je hebt gelijk,« zei Fagin, terwijl hij zich tot Mr. Bolter wendde, »niets.«
Als hij leeft, kan ik van nu af een dief van hem maken en als als « zei de Jood, dichter naar den ander toeschuivend »'t is niet waarschijnlijk hoor maar als 't allemaal kwaad wil en hij is dood« »Dan is 't mijn schuld niet!« viel de ander met verschrikt gezicht in, terwijl hij den Jood met bevende handen bij den arm greep. »Denk daarom, Fagin, 't is mijn schuld niet.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek