Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 15 juni 2025
Zes avonden gingen voorbij zes lange, vervelende avonden en telkens kwam Fagin thuis met teleurgesteld gezicht en het korte bericht, dat het nog geen tijd was. Op den zevende kwam hij vroeger terug en met een vreugde die hij nauwelijks wist te verbergen. Het was Zondag.
Zoodra hij gezien had, dat uw vriend hier veilig en wel met u in een rijtuig zat, ging hij naar de plaats, waar hij dit laatste bericht heeft gehoord,« antwoordde de dokter, »hij is te paard gestegen en weggehold om zich op een afgesproken plaats in een der voorsteden bij de eerste afdeeling van de vervolgers aan te sluiten.« »En Fagin?« vroeg de heer Brownlow, »hoe is 't met hem?«
»Hier ben ik,« antwoordde Noah. »Wat is er? Vraag me niet om wat uit te voeren eer ik gegeten heb. Dat is een groote fout hier. Je hebt nooit tijd genoeg om te eten.« »Je kan toch wel praten terwijl je eet?« vroeg Fagin en verwenschte de gulzigheid van zijn lieven jongen vriend uit den grond van zijn hart. »O jawel, ik kan wel praten.
»Dat is hij, Fagin,« zeide Jack Dawkins, »mijn vriend Oliver Twist.« De Jood grinnikte; hij maakte een diepe buiging voor Oliver, nam zijn hand en hoopte, dat hij de eer zou hebben, nader met hem kennis te maken. Hierop kwamen de jongelui met de pijpen om hem heen staan en schudden heel hard zijn beide handen vooral die, waarin hij zijn bundeltje hield.
Wat zou de Slimme ze der tusschen nemen!« »Zou!« riep Fagin. »Hij moèt hij z
Deze prachtige bedreiging deed Charley zoo geweldig lachen, dat het een poos duurde, eer Fagin tusschenbeiden kon komen, om aan Mr.
Hij was den hoek van zijn eigen straat al om en grabbelde in zijn zak naar den huissleutel, toen een donkere gestalte te voorschijn kwam uit de schaduw achter een vooruitstekenden gevel, de straat overstak en onbemerkt naar hem toe sloop. »Fagin!« fluisterde een stem vlak aan zijn oor. »Ha!« zei de Jood en keerde zich snel om.... »is dat «
Waar moet ik heengaan?« »Dat alles zal je nog van me hooren. Als 't tijd is, zal ik je haar wijzen,« zeide Fagin. »Je hebt je maar klaar te houden en laat de rest aan mij over.« Dien avond en den volgenden en den daaropvolgenden zat de spion, gelaarsd en uitgedoscht in zijn voermanskleeren, gereed op een woord van Fagin er op uit te gaan.
»Kom,« zei de Vos, en keerde met de bedachtzaamheid van zijn vak, die heel zijn wezen kenmerkte, tot het punt van uitgang terug, »kom, dit heeft niets te maken met ons groentje hier.« »Dat is zoo,« zei Charley. »Waarom ga je niet bij Fagin in de leer, Oliver?« »En maakt met eigen hand je fortuin,« voegde de Vos er met een grijns bij.
»Ze hebben den eigenaar van de snuifdoos uitgevonden; twee of drie zijn ook nog voor den dag gekomen om hem als den dader aan te wijzen en de Vos staat op de lijst voor de zeereis,« antwoordde Bates. »Ik moet een volledig rouwpak hebben, Fagin, en een rouwband om mijn hoed om hem op te zoeken eer hij weggaat.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek