Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 18 juni 2025
Het slordige vuile kind kroop van schaamte dadelijk weer achter een' boom, en Frits pakte nu maar gauw Roodkapje bij de hand en trok haar mee tusschen al de dansende paren. Toen aan het dansen neen, dat had je moeten zien! Er was wezenlijk geene fee noodig, om het Frits te leeren: zijne voeten gingen als vanzelf op de maat van de dwergenmuziek.
Hij murmelde, hij zong, hij juichte van levensblijheid en vergat weldra de schitterende fee en de lachende, goedaardige bergmannetjes der onderwereld. Het Prins-Bisdom Luik. «Wie toch is de stroom, die zulke tooverachtige avonturen beleefde?» vraagt mij eene nieuwsgierige lezeres.
Daar op eens ging de deur open en Hilda trippelde haastig naar binnen. "Dag, mijne lieve, beste peettante," riep ze, "o, ik durf U haast niet aanzien, zoo schaam ik me, dat ik U zoo lang heb laten wachten. Wat zult U toch wel van me gedacht hebben!" Nu, de fee was te goedhartig om dadelijk te zeggen, wat ze wel gedacht had. Ze zei alleen: "Nu, als 't je maar spijt, kindlief, dan is 't ook goed.
Maar, die aardmannetjes met hunne roode petjes en lange, witte baarden, die schitterende fee met haar ruischend gewaad, bewonen zij wel de grotten, die men in Hoog-België aantreft?
Men kan het wellicht nog het best vergelijken met eene plotseling verandering van decoratief, die in feëeraën geschiedt door den tooverstaf eener fee maar op een kolossale schaal en met het bewustzijn, dat het werkelijkheid is, wat men ziet, dat er duizenden menschen zijn omgekomen in een ondeelbaar oogenblik, dat er eene verwoesting zonder weerga is aangericht en dat de waarnemer zich in dreigend levensgevaar bevindt.
Op dit oogenblik weêrklonk een trillende zilveren bel boven een groote lelie van parelmoêr en Merlijn zeide: Vergeeft mij, mijn makkeren en jont mij, dat ik even spreek met mijne zuster, die is de fee Morgueine en zij is vèrre, in haren burcht en belt mij op!
«Vrees niet, heer ridder,» sprak zij tot den stroom, «ik zal u gezelschap houden, u bij het krieken van den dag op de rechte baan helpen; bij mijne geboorte schonk mijne meter mij de gave der voorspelling, wilt gij mij uwe hand reiken? Ik zal in hare lijnen lezen, wat de toekomst voor u heeft weggelegd.» De stroom bedaarde en reikte de fee zijne opene hand.
Dan mocht ik bij U logeeren....." "Weet je wat," zei de fee, "blijf eene poos bij mij. Voor drie vertellingen zoo ver te reizen is toch ook wel wat erg." "O, Vadertje," smeekte de prinses, "als dat eens mocht!" "Het mag," zei de vader. "Over zes weken zal ik je terug komen halen. Is dat goed?" "Heerlijk!" riep de prinses, "o, wat heb ik toch een lieven vader!"
En voordat Hilda tijd had te bedanken, schoof de fee haar de deur uit. Een oogenblik later zat Hilda in de zachte kussens van het prachtige rijtuig en kon op haar gemak het mooie horloge bekijken, dat ze gekregen had. Of ze er heel blij mee was? Om de waarheid te zeggen: 'k geloof, dat ze veel liever een' armband of zoo iets zou gehad hebben.
Hier zweeg de sprookjesfee, om den brief van de tafel te nemen. "Hier is nu dat verzoek," zei ze, "en verder kun je alles wel raden." "Dus 't is waar gebeurd!" zei de prinses. "Die arme, arme prins! En nu gaat U toch, lieve fee, nu gaat U toch, om den armen zieke weer beter te maken?"
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek