Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 18 juni 2025
"Zeker," zei de prinses, en ze vertelde van den wedloop tusschen den haas en den egel, en de prins ging recht overeind in 't bed zitten en lachte als een gezond mensch, en toen het uit was, zei hij: "Heerlijk, heerlijk, ik voel me zoo prettig, dat ik zeker morgen wel al een paar uurtjes op kan staan. Hartelijk dank, lieve fee!"
"Wat zullen we vandaag met den jongen beginnen?" vroeg Deugniets vader aan zijn vrouw. "Je weet, hoe onhebbelijk hij zich altijd in gezelschap gedraagt. 't Kind zal ons voor de heele stad te schande maken, als hij zich, ook in 't bijzijn der fee, niet verkiest in te binden. Zoo iets wordt dan natuurlijk overal bekend, met d
Maar de oude fee was niet van plan de zaak hiermee als afgedaan te beschouwen. Zij had zich nu eenmaal de moeite getroost, terwille van Deugniet, naar de stad te komen en wilde haar werk nu ook niet ten halve doen. Eén wenk aan haar gunsteling, een dwerg, die gedurende den maaltijd achter haar stoel had gestaan, was voldoende, om hem de zaal uit te doen snellen.
Nu, het kon ook waarlijk geen kleinigheid heeten, dat fee Goed-Hart, wier bezoek ieder zich tot zoo'n hooge eer rekende, ontevreden van hier vertrokken was, niettegenstaande men alles in 't werk gesteld had, om haar een schitterende ontvangst te bereiden! Deugniets vader zette zijn hoed op en liep wrevelig de deur uit, met de woorden: "die bengel heeft ons voor allen tot schande gemaakt."
Nu zal ik je bij de grootste auteur van den tegenwoordigen tijd brengen; die zal je stellig minder vrees inboezemen. Je kunt je hart dan eens aan een gesprek over taalregels ophalen." De grootste auteur van dien tijd was een vrouw. Zij ontving fee Nederigheid zoo hartelijk mogelijk in een salon, dat op alle andere salons in de wereld geleek.
Gelukkig daar kreeg ze eene verstandige gedachte. "Machtige fee!" zei ze, "geef me, als 't U blieft, Uw' tooverstaf en maak, dat hij iederen wensch vervullen kan, dien ik uitspreek." Toen Nellie dat gezegd had, boog ze haar hoofd; want ze schaamde zich voor hare begeerigheid.
"Wees nu eens ijverig," sprak zijn moeder, terwijl zij hem op 't voorhoofd kuste, "en leer als een lieve jongen het lesje, dat je vanavond voor vader moet opzeggen. Wanneer de goede fee hoort, dat je je best hebt gedaan, wordt zij misschien zachter jegens je gestemd en zal ze er mogelijk toe te bewegen zijn, die noodlottige gave weer terug te nemen."
Maar niemand klaagde over deze buitengewone drukte. Fee Goed-Hart was zóó bemind, dat de menschen voor haar door 't vuur zouden zijn gegaan.
Daarom hebben zij, die verkeerd doen, altijd een grooten, door niets anders te verklaren angst voor alles, wat goed is. Toen Deugniet hoorde, dat hij geroepen werd, veranderde hij weer van schuilplaats; zijn geweten liet hem geen rust, zie je! Allen waren nu in de weer om hem te zoeken. De tijd drong. Verbeeld je eens, dat de fee kwam, voordat zijn moeder nog met hem klaar was!
"Ik weet er maar één," zei de fee; "'t is een meisje, dat dol is op sprookjes, dat zich eene lange reis getroost, om één sprookje te hooren, dat...." "O, lieve fee," riep de prinses, "U kunt mij toch niet meenen!" "Zeker! ik meen niemand anders," zei de fee; "zou er wel één ander meisje zijn, die zooveel sprookjes in haar leven gehoord heeft en die de sprookjes zóó liefheeft?
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek