Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 3 juli 2025
"Wie is die bedoelde mejuffrouw Euphrasie?" vroeg de grootvader ontsteld. "Dat ben ik," antwoordde Cosette. "Zesmaal honderd duizend francs!" hernam de heer Gillenormand. "Misschien veertien of vijftien duizend francs minder," zei Jean Valjean. En hij legde op de tafel het pakje, dat tante Gillenormand voor een boek had aangezien. Jean Valjean opende zelf het pakje. 't Waren bankbiljetten.
Nóg vier pijntsjem, Euphrasie, en 'n spel koarten, bestelde Theofielke met doodkalme stem, alsof zij nu eens vast van plan waren daar nog een heele poos te blijven. Langzaam stond de boerepummel op.
De vijfmaal honderd vier-en-tachtig duizend francs waren een legaat door iemand, die onbekend wilde blijven, aan Cosette vermaakt. Dat legaat was aanvankelijk vijfmaal honderd vier-en-negentig duizend francs geweest, maar tienduizend francs waren aan de opvoeding van mejuffrouw Euphrasie besteed, waarvan vijf duizend francs aan het klooster zelf waren betaald.
Er werd een acte van bekendheid opgemaakt. Cosette werd door de wet mejuffrouw Euphrasie Fauchelevent, en ouderlooze weeze verklaard. Jean Valjean richtte het zoo in, dat hij onder den naam van Fauchelevent tot voogd van Cosette en de heer Gillenormand tot toezienden voogd werd benoemd.
Toen zij een jaar oud was, waren haar handjes heel klein. Zij zal nu groot zijn. Zij is zeven jaar oud. 't Is een jonge juffrouw. Ik noem haar Cosette, maar zij heet Euphrasie. Zie, van ochtend zag ik stof op den schoorsteen, en ik dacht, dat ik spoedig Cosette zou wederzien. Mijn hemel! hoe verkeerd is het, zijn kinderen in jaren niet te zien! Men moest bedenken, dat het leven niet eeuwig duurt.
Ik heet Euphrasie." "Euphrasie? Neen, ge heet Cosette." "O, Cosette is een leelijke naam, dien men mij gegeven heeft toen ik klein was. Maar mijn eigenlijke naam is Euphrasie. Houdt ge niet van den naam Euphrasie?" "Ja... Maar Cosette is niet leelijk." "Vindt ge dien mooier dan Euphrasie?" "Nu... ja." "Dan vind ik hem ook mooier. 't Is waar, Cosette is lief. Noem mij Cosette."
Cosette, lees Euphrasie. De kleine heette Euphrasie. Maar van Euphrasie had de moeder Cosette gemaakt, ingevolge het verfraaiings- en verzachtings-instinct der moeders en van het volk, dat Josefa in Pepita en Françoise in Sillette verandert. Dit is een soort van afleiding, die de geheele wetenschap der etymologen in de war brengt.
Uw witte handjes, mevrouw de barones, zullen moeten werken." Thans hoorde men een ernstige kalme stem, die zeide: "Mejuffrouw Euphrasie Fauchelevent bezit zesmaal honderd duizend francs." 't Was de stem van Jean Valjean. Hij had nog geen woord gezegd, niemand scheen er zelfs op te letten, dat hij er nog was; hij stond bewegingloos achter al deze gelukkige menschen.
Teleurgesteld, met een valschen blik naar Theofielke en naar Deeske, droop de pummel af. Wa mient die loeder wel dan! riep Veel-Hoar kwaadaardig de deur achter hem dichtsmakkend. Dadelijk, zonder een oogenblik tijd te verliezen, was Deeske, met een vluggen wenk naar Theofielke, nu ook opgestaan. Euphrasie, 'k zoe ou wel e-kier wa moete zeggen, fluisterde hij de geijkte vraag.
Euphrasie, hoorden de twee vrienden hem met lijzige fluisterstem beginnen..., en hij probeerde met Veel-Hoar het welbekende, heimelijk praatje aan te knoopen, dat zij ditmaal echter dadelijk, kortaf, op boozen toon bijna, afhakte: Joa moar, Sies, vandoag 'n hè 'k gienen tijd, zille; ge moet nen andere kier komen.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek