Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 23 juli 2025
Maar André sloeg hem op zijn schouder, luid zeggend: "Cheer up, old man!.... 't Valt je tegen die regendag, hè.... Ja, daar is nu niets aan te doen!.... Als we 's naar mijn kamer gingen?...." Dat zijn stil-zijn opvallend was geworden ergerde Bernard opnieuw. Hij keek even Edward aan, die glimlachte, zwijgend. En hij kreeg een kleur van ergernis.
"Ja, hij is zeer lichtzinnig," zeide de vorstin tot Sergej gewend. Hij zegt, dat hij een dokter wil laten komen." "Mama, hij zal alles doen! Hij keurt alles goed!" zeide Kitty, die zich over haar moeder ergerde, omdat zij in deze aangelegenheid Sergej Iwanowitsch tot rechter wilde maken.
Kees was ondertusschen genaderd. Hem ergerde deze gruwelijke moordpartij en hij kon zijn afgrijzen niet bedwingen. »Vindt u 't niet goed, heer?" vroeg een der Dajaks, die zag, hoe ontdaan Kees was. »Neen, zoo'n moord op slapende menschen kan ik niet goedkeuren. Aan een eerlijk gevecht doe ik zelf graag mee; maar dit vind ik afschuwelijk."
Dik vreesde, dat zijn wieg hem gauw te kort zou worden, en hij ergerde zich den ganschen dag aan de aanwezigheid van de baker. Daar had hij trouwens zijn goede redenen voor, want in den winkel was veel te snoepen, en daar hield vrouw Smul van. Telkens zag Dik, dat zij tersluiks iets in den mond stak, als zij even in den winkel moest wezen, en dat kon Dik niet uitstaan.
De opzichter luisterde aandachtig en was kennelijk bereid om al zijn voorslagen te billijken, maar steeds met een hopelooze en treurige uitdrukking in gelaat en houding, die Lewin maar al te goed kende en die hem ergerde, daar ze scheen te zeggen: "Dat is alles heel mooi en goed, maar wat God beschikt!" Niets hinderde Lewin zoozeer als die uitdrukking.
"O zoo!" zei Hendrik trachtend op zijn beurt luchtig te spotten, om zich over zijn aandoening heen te brengen, die hem blijkbaar ergerde, "jij bent nog zoo'n jong jillesje! Ik ben meer dan vier jaar ouder, denk dáárom!" En Bernard begon nu maar zoo gauw mogelijk over wat anders te praten, over een huis aan den weg.
Elinor bleef nog hopen, dat een van hunne kennissen in Londen hun zou schrijven, om het nieuws te berichten en verdere bijzonderheden te vermelden; maar de eene dag na de andere ging voorbij, zonder brief of tijding. Hoewel zij niet precies wist, aan wien de schuld te geven, ergerde zij zich over alle afwezige vrienden. Ze waren allen vergeetachtig, of lui.
»Ja, ronduit gezegd is me dat vreeselijk tegengevallen..." »Dacht je dan, dat het ons zèlf niet ergerde?" vroeg Reinier bitter. »Maar wij móeten wel! De Celles heeft den maire last gegeven om te zorgen, dat al de huizen, waar de Keizer bij zijn intocht langs moet komen, versierd zullen zijn. En de politie zorgt natuurlijk, dat die last behoorlijk wordt uitgevoerd. Begrijp je wel?
Evenwel scheen het hem nog zeer moeilijk te bepalen, of hare vriendelijke genegenheid ooit tot een dieper, een inniger leven zou ontwaken, of hij het hart zou winnen van een zoo fier, zoo onafhankelijk, denkend meisje, als Adèle.... Hem ergerde het daarbij 't meest, dat hij zelf zoo weinig durfde wagen uit vrees alles met één slag te bederven.
Zij schaamde zich plotseling over haar leugen, maar het meest vreesde zij, hoe hij dien zou opnemen. Het gevoel van beleediging was wel reeds verdwenen, maar zij vreesde zijn ontevredenheid. Zij ergerde zich over haar dochtertje, dat dit zoo snel en juist op een tijd, dat zij den brief had opgezonden, in beterschap was toegenomen.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek