United States or Estonia ? Vote for the TOP Country of the Week !
"Ga, als ge wilt," zeide hij kortaf, "maar als ge Effie meeneemt, let er dan op dat er behoorlijk zorg voor haar gedragen wordt;" en meteen liep hij de kamer uit. Lady Honoria zag hem na, en zeide bij zichzelve, langzaam met het hoofd knikkend: "Ei, ei, nu weet ik hoe ik u behandelen moet. Ge hebt even goed uw zwakke punt als andere menschen, mijnheer Geoffrey, en dat wordt gespeld Beatrice.
Het was niet de eerste maal, dat het tusschen hem en Lady Honoria tot woorden was gekomen over het kind, waarmede zijn vrouw niet sympathiseerde. Zij had Effie eigenlijk nooit vergeven dat zij in de wereld was gekomen. Lady Honoria was niet een van die vrouwen, die het een vreugde achten moeder te zijn. "Anne," zeide hij, "neem Effie op en draag haar, totdat je een ezel hebt gevonden.
Zij werd gevolgd door een Fransche bonne, met een paar brutale zwarte oogen, die, zoodra zij zich in de deur vertoonde, haar handen omhoog sloeg, met den uitroep: "Mon Dieu!" "Ik dacht het wel," zeide Lady Honoria, de bonne in het Fransch toesprekende. "Daar is zij," en zij wees met haar parasol naar de weggeloopen Effie.
Beatrice ging met de kleine Effie ook vóór het ontbijt een bad nemen in de dames-badplaats, op een kwartmijl afstands, en soms ontmoette hij haar als hij terugkwam, met een blos van gezondheid en schoonheid op haar gelaat, en haar half gedroogd haar in zware vlechten langs haar rug golvend.
Hij lachte om haar logica en gaf haar toe, want dat dochtertje lag hem na aan het hart, nader dan iets anders op de wereld. Dus vertelde hij haar hoe hij "verdronken" was en hoe een dame hem het leven had gered. Effie luisterde met wijdgeopende oogen, en zeide, dat zij die dame graag zou willen zien, wat later ook gebeurde.
Derhalve deed hij het venster open, en vroeg het kleine meisje hoe zij heette. "Effie," antwoordde zij snikkend, "Effie Bingham. Ik kom naar paatje zien." "Goed, liefje, huil maar niet zoo; uw paatje is hier. Kom, laat mij u binnen tillen." Nog een oogenblik, en door het open venster vertoonde zich het liefste gezichtje, waarmede een kind van zes jaar begiftigd kon zijn.
"Ja, lieve, meer dan jij kunt tellen," antwoordde hij, en daar was het gesprek mee uit. Nu kwamen zij aan een schuitenhuis. Hier was een man de oude Eduard bezig een bootje te kalfateren. Geoffrey zag er naar, en herkende het bootje van Beatrice. "Kijk, Effie," zeide hij, "dat is de boot, waaruit ik in het water ben gevallen." Effie zette groote oogen op en staarde op het broze vaartuigje.
Dien namiddag hadden Effie en haar vader groote pret. Zij waren aan het inpakken. Geoffrey die spoedig van zijn stijfheid bekomen was, stopte alles in de koffers, en Effie danste er op. Wat er niet in kon ging in een pak los in de vigilante, totdat het rijtuig er uitzag als een oude-kleerenwinkel.
Na het ontbijt brachten zij Effie naar het strand, en daar gaf haar "tantetje," zooals zij Beatrice noemde, haar les, totdat het kind vermoeid was, en wegliep, om in de zee te plassen of tusschen de rotsen garnalen te zoeken. Intusschen spraken Effie's vader en Beatrice niet over godsdienst, dit punt lieten zij rusten, en ook niet over Owen Davies, maar over allerlei andere onderwerpen.
Toen stond Elisabeth op, en vroeg Lady Honoria of zij de kamers, die door haar echtgenoot en Effie betrokken zouden worden, niet eens wilde zien. Zij antwoordde dat zij dit zeer gaarne wilde, en ging met Elisabeth mede, door Granger gevolgd. "Denkt gij niet dat gij het hier wel wat vervelend zult vinden, mijnheer Bingham?" vroeg Beatrice. "Integendeel," antwoordde hij.
Woord Van De Dag