Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 17 juli 2025
"Ik vroeg u, moeder!" zeide vader Syard droogjes, en nog altijd in den zadel blijvende, "of wij hier vernachten kunnen." "Komt binnen maar, menschen," zeide de kasteleines, Madzy met een beschermenden lach op den schouder kloppende: "Kees zal wel zorg dragen voor die knollen."
»Dat is zoo in de manier van de kunstenaars in de middeleeuwen, die hunne ziel aan den duivel verkochten om de macht te krijgen onnavolgbare meesterstukken voort te brengen." »Zoo omtrent hetzelfde, althans naar de beschouwing van zeker bekrompen protestantisme, zooals de brave Willems het zijn leerlingen ingoot," repliceerde master Cham droogjes, en zijn glas nemende.
"Het is nog veel minder," antwoordde Mom, droogjes: "de Aartshertog verdeelt de berenhuid, voordat de beer dood is; hij wil niet eens geld verschaffen tot den aankoop van wapens om het beest te vellen." "Wapens zullen u overvloedig verschaft worden," hervatte Eugenio: "daarvoor sta ik u borg." "Maar bekwame medehelpers, waar ik op rekenen kan," vervolgde Mom: "want alleen...."
"Dat is te zeggen, de Heere maakte hen menschen en het is moeielijk hen tot beesten te verlagen," merkte de paardenkooper droogjes aan. "Schrandere negers brengen hunne meesters nooit voordeel aan," hervatte de ander, tegen de verachting van zijnen tegenstander achter zijne grove stompzinnigheid verschanst. "Wat baten iemands talenten en zulke dingen, als gij ze zelfs niet gebruiken kunt.
»Je bent er zeker niet geheel van overtuigd, dat je amuletten afdoende werken," lachte Kees. »Misschien, heer!" zei de Maleier droogjes. Daarna legde hij zich ter ruste. Kees was alleen, tot zijn wachttijd om was en Marti hem weer afloste. De nacht ging zonder eenige stoornis voorbij, waardoor het vertrouwen in de Sibaoe's wat beter werd.
Dit gebaar en 't gezicht van het kostuum en de bagage van den vreemdeling, die vrouw Thénardier met een oogwenk had opgenomen, deden den vriendelijken glimlach weder verdwijnen en het norsche gezicht opnieuw voor den dag komen. Zij hernam droogjes: "Kom binnen, vriend." De "vriend" trad binnen.
"Wat?" zeide Teun Wezer: "Klaas Meinertz! die ijzegrim, die femelaar, die den geheelen dag bidt en psalmen balkt, en mij al meer dan eens noâr de diepste diepte van de hel ewenscht heit, zal die mij twee kronen geven?.... Stichtelijke vloeken naar mijn kop, alsof ik...." "Hij zal u twee kronen geven, als ik zeg," hernam Ludwig, droogjes. "Nou! ik zal 't bezorgen," zeide Teun, grinnekende.
Daarna, alsof zij van al zijn vertrouwelijke mededeelingen geen woord verstaan had, herhaalde zij droogjes: "Mijn man dus, alleen in naam; onze levenswijzen geheel van elkander afgescheiden; de volstrekte vrijheid." Nantas hernam na een oogenblik met onbewogen gelaat, en op den toon van iemand, die spreekt over een alledaagsche overeenkomst: "Dat is overeengekomen, juffrouw."
"Spreekt u van Crisóstomo Ibarra?" vroeg een ander. "'t Waarschijnlijkste en rechtvaardigste is wel dat hij opgehangen wordt, evenals die lui van '72." "Hij wordt verbannen!" zei de oude luitenant droogjes. "Verbannen! Alleen maar verbannen! Maar dat zal dan toch wel een levenslange wezen!" riepen er verscheidenen tegelijk.
Maar, als je wilt, kan ik je wel een ander geven." "Je bent al net als het graf dat je graaft!" voegde de oude man hem zenuwachtig toe, "je kent de waarde niet van wat je verloren laat gaan. Voor wie is dat graf?" "Weet ik 't? voor een dooie!" antwoordde de ander humeurig. "Als het graf, net als het graf!" herhaalde de oude en lachte droogjes, "je weet niet wat je weggooit en wat je inslikt.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek