Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 13 juli 2025
Ik vraag den Hemel, heeft de alziende Zon Dit niet gezien? De Zee, in stilte of storm, 's Hemels nooit eendre Schaûw omlaag-gespreid, Hoorden haar doove golven niet mijn nood? Wee mij! helaas! pijn, pijn, eeuwig, voor eeuwig!
Ze is als een blinde, een doove, een stomme voor al de dingen van het dagelijksch leven. Ze is krankzinnig en een krankzinnige is een doode, die in 't leven blijft!" De Gound had met de aan de Hindoes der bergen eigenaardige taal het portret geschilderd van een vreemd schepsel, zeer bekend in de vallei, »de Dwalende Vlam," der Nerbudda.
En langzaam aan, in de ontzettende en van verre gonzingen levende stilte, voelde hij zich een gedeelte worden, een klein uitgespuwd gedeelte van dat in vlammen en kleurenvuur feestvierende gedrocht, de stad. Een leêg gevoel van verlatenzijn, een doove loomheid begon te zakken van zijn hoofd in zijn beenen.
"Wie is die dame?" vroeg de doove op haar gewonen luiden toon. Ik poogde het haar te beduiden; maar het was mij niet mogelijk. "Ik kan je niet verstaan!" zei ze; "maar dat weet ik wel, dat het lang duren zal, eer de rijkdom bij Pleuntje Samei's laatste leger komt om te huilen; maar ik heb ook wel hooren zeggen, dat juffrouw Noiret van geen lage kom-of was."
Zwijgend 't hoofd in de handen, zat zij in 'n hoek, kijkend van 't hoofd der slapende moeder naar 't penseel. Ze zag alleen maar zijn handen, blank, met den diamanten ring en zijn breeden rug. Toen-ie heenging, hield-ie haar hand vast. "Kom nou van avond..." "Nee..." En hij probeerde d'r even te zoenen. De deur van den wagen viel dicht. Achter bleef ze met de doove moeder, die sliep.
De man keek nièt, stapte 't kerkhof langs in de richting van 't dorp. Z'n gelaat konden ze herkennen. Ze hadden in elk opzicht pech: 't was de bijziende, doove bedelaar, die eens in de veertien dagen de villa's afliep. "Hònderd keer heb 'k 'm centen gegeven de ezel!" , klaagde ma. "Hé!" , brulde meneer nog eens en nog eens. De man verdween. 't Begon stevig te regenen.
"Dat die drommelsche verklikker ook tegenwoordig moest zijn," dacht ik, bij dit gedeelte van Heldings verhaal. Deze vervolgde: "Dat was aan geen doove gezeid. Ik gaf mijn geld aan Heynsz om te bergen en liep naar den Heer Van Baalen. Maar jawel! Ik had pas een paar woorden gezegd, of ik merkte, dat het alweer mis was.
Bezie haar als uwe kijkers zullen open zijn; verkeert gij later ooit in twijfel, weet gij niet wat te doen om goed te doen, ga dan om raad bij de Zonne; zij is warm en helder: wees zoo goed als zij warm, zoo eerlijk als zij helder is. Klaas, mijn man, zei Soetkin, ge spreekt tot een doove; kom en drink, mijn jongen. En de moeder stak den boorling hare schoone, blanke borsten toe.
Zacht had hij zijn hand op den mond van Cosette gelegd. De eenzaamheid, waarin hij zich bevond, was overigens zoo zonderling rustig, dat dit vreeselijke rumoer, zoo heftig en zoo nabij, er niet de minste stoornis bracht. Het scheen alsof deze muren gebouwd waren met de doove steenen, waarvan de bijbel spreekt.
Charon is in zijn schik. Hoe meer zielen, is het ook bij hem, maar niet in de gezellige beteekenis die de levenden aan het spreekwoord hechten, hoe meer vreugd. Hij vreest alleen dat "zekere polygraaf daarboven" hem afbreuk doen zal, door te welsprekend tegen den oorlog te schrijven en den vrede aan te bevelen. "Maak u niet ongerust," wordt hem geantwoord, "die man predikt voor doove ooren."
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek