Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !

Bijgewerkt: 14 juli 2025


Daarna zegt zij peinzend: "Was Papa maar hier, dan konden wij hem meenemen." "Ik ik smeek den hemel van niet," antwoordt haar beminde ontsteld. "O, vrees niets, ik ben almachtig tegenover den hertog van Alva!" Met een laatste kushand, snelt Dona Hermoine, vervuld van dit denkbeeld, naar huis terug.

Hij zond een bode naar zijn vrouw, om haar te berichten, wat er was gebeurd en in welken treurigen toestand hij zich bevond. Dona Hélena was weldra te Villaréjo. Combados sprak tot haar in mijn tegenwoordigheid: "Ge komt nog vroeg genoeg, om afscheid van mij te nemen. Ik ga sterven en beschouw mijn dood als een straf van den hemel, omdat ik u door bedrog aan don Gaston heb ontnomen.

Toen ik in dienst van den dokter trad, ongeveer een jaar geleden, zeide hij mij eens 's morgens na mij bij zijn vrouw te hebben gebracht: "Marcos, dit is je meesteres; deze dame moet je overal vergezellen." Ik bewonderde dona Mergelina; ik vond haar wondermooi, als om te schilderen en ik werd bijzonder bekoord door hare houding.

Neef Linares was thuis gebleven. "Wat hebben die inlanders leelijke huizen!" begon Doña Victorina, terwijl ze een vies gezicht zette, "ik begrijp niet hoe ze erin leven kunnen, daar moet je toch een inlander voor wezen. En wat zijn ze slecht opgevoed en trotsch! Ze komen ons tegen, en nemen den hoed niet eens af!

Ik ben dan ook vervuld van een zaak, waarvan de rust van mijn leven afhangt en zal je die in vertrouwen meedeelen. "Dona Maria, mijn dochter, is huwbaar en er doen zich veel heeren voor, die om haar hand dingen.

"Doña Dulcinea van Toboso kijkt niet scheel, en nog veel minder wordt haar edele gestalte door een bult ontsierd. Maar gij zult voor uwe snoode lastering het met den dood boeten."

Doña Victorina was zoo in haar schik over haar man, dat eens op een dag, toen deze haar op haar sleep trapte, zij niet haar gewone straf toepaste hem zijn tanden af te nemen maar zich vergenoegde met hem te zeggen: "Als je niet toevallig mank was, zou je zelfs op mijn korset trappen." En zij droeg er geen!

"U moest twee dagen vroeger hier geweest zijn, Doña Victorina," antwoordde Capitán Tiago, gedurende een korte tusschenpoos, "dan zou u den capitán general ontmoet hebben: die heeft daar gezeten." "Wat? Hoe? Is Zijne Excellentie hier geweest? En in uw huis? Och kom!" "Ik zeg u dat hij daar gezeten heeft! Als u maar twee dagen eerder gekomen was..." "Och!

Hij werd zeer vriendelijk ontvangen en sprak twee of drie uur met Aurora, waarna ik binnenkwam en mij tot don Louis wendend, zei ik: "Seigneur, don Felix kan heden niet komen, hij verzoekt u hem te verontschuldigen, maar hij is in gezelschap van drie heeren uit Toledo en kon hen niet verlaten." "O, die kleine losbol," riep dona Kimena uit; "ongetwijfeld is hij aan de rol."

"Al die brieven," zei hij tot mijn meester, hem woedend aanziende, "zijn valsch en zeker niet het minst, die van dona Clara de Mendoce. In geheel Spanje is er geen zediger meisje dan zij. Sinds twee jaar doet een edelman, zeker niet uw mindere in geboorte en persoonlijke verdienste, alle moeite om zich door haar te doen beminnen.

Woord Van De Dag

estes

Anderen Op Zoek