United States or Belgium ? Vote for the TOP Country of the Week !


Aan de groote tafel geniet men het leven; dáár stralen de mooie oogen van Marianne Sinclaire, daar klinkt de vroolijke lach van gravin Dohna. Maar bij de kavaliers is het stil. Was het toch niet billijk, dat zij, die aan den Booze verkocht zijn, ter wille van de Majoorske, met de andere gasten aan één tafel zaten? Wat is dat toch voor een schandaal, die tafel daar bij de kachel!

Wat verlangde zij van hem? "Kom eens hier, Gösta," zeide zij en reikte hem opnieuw de hand. "Je moet niet boos worden om wat ik nu zeggen wil: maar ik dacht, dat jij, die.... die...." "Een afgezette predikant zijt, een zwierbol, een kavalier, de moordenaar van Ebba Dohna...." "Ik ken al mijn verdiensten op mijn duim!" viel Gösta haar in de rede. "Ben je nu al boos, Gösta?"

Beerencreutz wierp een snellen blik om zich heen. Er was niet éen der aanwezigen: Sintram en Daniël Bender en Dahlberg of wie dan ook, die niet inwendig lachte, omdat hij zoo den gek stak met den dommen Henrik Dohna. De jonge gravin begreep het niet direct. Wat zou voor niets gerekend worden?

Hoe verlangde ik niet naar het oneindige, naar den hemel. En hij had mijn vaartuig bedorven, en mijn net verscheurd, waarmee ik de hemelsche visioenen had willen vangen. In de wereld der volwassenen is geen plaats voor echte haat. Hoe zou ik nu zulk een ellendig wezen als graaf Dohna kunnen haten of een armen waanzinnige zooals Sintram of een afgeleefde wereldsche vrouw als gravin Märta.

Je weet, dat mijn man mij verlaten heeft, mijn kind geen vader heeft." "Ja, Mevrouw de gravin, maar dat moet veranderd kunnen worden. Nu er een kind is moet de graaf gedwongen kunnen worden het huwelijk te wettigen. U kunt er op aan, dat ik u helpen zal." De moeder glimlachte: "Geloof je, dat ik mij weêr aan graaf Dohna opdringen wil?" 't Bloed steeg Gösta naar 't hoofd. Wat wilde ze dan?

Zij zwegen en berustten in alles, zoolang ze meenden, dat het dienen moest tot Gods eer. Maar zoo was het niet. Hier zit graaf Dohna met eer overladen in 't koor en wil aangebeden en geprezen worden in Gods huis. Daarom zijn ze opgestegen uit hun vochtig graf en komen de kerk in. En de geheele gemeente herkent hen. Daar gaat de heilige Olof met de kroon om den helm en St.

Zulke dingen begrijpt hij, en hij kan ze gemakkelijk vertalen. En hij leest en herleest oude lijkredenen en bijzonderheden over de edele graven Dohna, waarin hun daden vergeleken worden met die van Israël's helden en de goden van Hellas. Al die oude dingen hadden hem altijd genot verschaft. Maar om zijn jonge vrouw geeft hij niet meer.

Ik weet er ook niet meer van, dan dat de rechtbank te Bro het huwelijk van Graaf Dohna en Elisabeth van Thurn verklaarde nooit een wettig huwelijk te zijn geweest. Maar daar wist de jonge vrouw toch niets van. Zij leefde onder de boeren, ver van daar. Als zij ten minste nog leefde. Er was onder de kavaliers een, die ik dikwijls een groot musicus genoemd heb.

"Ik?" vroeg de gravin; "ik zeg, dat Anna Stjärnhök wel wist wat ze deed, toen ze Elisabeth die historie vertelde." "Moeder begrijpt me niet," zei de graaf. "Ik vraag wat moeder van die historie zegt. Heeft gravin Märta Dohna beproefd haar dochter, mijn zuster, over te halen met een ontslagen predikant te trouwen?" Gravin Märta zweeg een oogenblik. Ach, wat was Henrik toch dom!

Ze wierp zich voor den koetsier op de knieën maar hij zei "neen!" Ze kreeg toevallen van smart en angst over haar dochter want gravin Märta is woest in vreugde en in verdriet. Ebba Dohna had longontsteking en haar leven was in gevaar. Maar er kon geen dokter gehaald worden. Toen reed de huisonderwijzer naar Karlstad.