Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 28 juni 2025
En zij gaan recht op den graaf af zonder een woord te spreken, lichten zijn stoel op hun schouders op, dragen hem de kerk uit en zetten hem daar buiten op den kerkheuvel. Ze zeggen niets, en zien rechts noch links. Zij dragen eenvoudig graaf Dohna uit Gods huis en als dat gedaan is gaan ze weer heen, den naasten weg naar het meer.
"Wij beiden," antwoordt de jonge vrouw, "zijn 't nooit eens kunnen worden over den rechten tijd voor ernst en gekheid." "Maar je moet toch begrijpen, Elisabeth, dat geen eerbare vrouw midden in den nacht uit haar huis gaat, om met een berucht avonturier rond te zwerven." Toen begreep Elisabeth Dohna, dat haar schoonmoeder besloten had haar ongelukkig te maken.
Maar nu zat ik er meestal over te denken hoe 't gekomen was, dat ze weggeroofd en bedorven werden. Toen graaf Dohna zijn huwelijk voor onwettig had laten verklaren, inplaats van zijne vrouw op te zoeken en 't huwelijk te laten wettigen, had hij aller verontwaardiging gewekt; want men wist, dat zijn vrouw alleen zijn huis had verlaten om niet doodgeplaagd te worden.
Ze bezocht Napoleon op 't veld en voer op de vloot van Nelson over de blauwe Middellandsche zee; ze woonde een congres in Berlijn bij en waagde zich in Brussel op een bal, den nacht voor een beroemden veldslag. En waar de blijdschap was, daar was Märta Dohna haar uitverkorene. Dansend, spelend en schertsend joeg gravin Dohna de wereld rond. Wat had ze al niet gezien, wat had ze niet beleefd?
Waarom vluchtte hij niet ver weg? Was 't niet beter voor hem geweest 't land door te zwerven als een bedelaar en een dief, dan daar in de stille lanen te loopen en weer vroom en goed te worden, na 't leven, dat hij geleid had en dat toch niet overgeleefd kon worden, nu 't onvermijdelijk was, dat Ebba Dohna hem lief moest hebben?
Dat, wat haar van huis gedreven had, haar groote zonde, was weg. Nu voelde zij waarlijk geen liefde voor iemand anders dan dien kleinen vaderlooze, die een vader moest hebben. De moeder liet den man en de vrouw van het huis bij zich komen en zeide hun alles. De man reed toen naar Borg, om graaf Dohna te vertellen, dat zijn vrouw leefde en dat er een kind geboren was, dat een vader moest hebben.
Ze wil met haar moeder niet spreken over het duizendjarig rijk van haar droomen, die haar geliefde zou helpen stichten. "Ebba," zegt de gravin, "als je hem lief hebt dan moet je niet vragen, wat hij geweest is, maar zijn vrouw worden. Wie met een gravin Dohna trouwt, wordt zóó rijk en machtig, dat de zonde van zijn jeugd hem wel vergeven kan worden,
En terwijl ze naar hen zit te staren, hoopt zich de toorn op in haar ziel als een donderbui. "Met welk recht," denkt ze, "draagt gravin Dohna die bouquet blauwe anemonen, die op den heuvel aan 't strand bij Ekeby zijn geplukt?" Ze waren allemaal verleiders: Sintram, de gravin, alle menschen wilden Gösta Berling tot kwaad verleiden; maar zij zou hem verdedigen, verdedigen tegen hen allen.
Het ware hem beter geweest daar te staan als een arme zondaar, dan daar ginds in 't koor te zitten en lof aan te nemen, omdat hij zich met God had willen verzoenen. Ach, graaf Dohna! God had u zeker op 't zondaarsbankje verwacht. Hij liet er zich niet door verblinden, dat de menschen u niet durfden te berispen.
Maar in 't jaar van de kavaliers liet Graaf Dohna de heele kerk wit schilderen. Toen werd de geschilderde zolder bedorven. En ook liet hij al de heiligenbeelden van klei vernietigen. Ach, die heiligenbeelden!
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek