Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 24 juni 2025
De Diaken, welke aan de deur stond, en dien ik bij het uitgaan mijn aalmoes reikte, boog het hoofd, zeggende: Que Dieu vous le rende! Met hoe veel genoegen zag ik dit bewijs van broederlijke verdraagzaamheid.
Wilt ge nu eens wat weten, jammerde de oude man: ze moeten 't ander paard nu ook hebben. Nom de nom de Dieu! brulde Bollekens junior. De oude man was als geknakt. Hij strompelde naar zijn leunstoel en liet er zich zwaar in neervallen. Ik kan dat leven niet langer uithouden, ik k
"Ik ben blij u te zien," vervolgt de Vlaming, "en toch ook weer niet." Dan fluistert hij: "Gij weet van den prijs op uw hoofd?" "Ja, ik heb het gezien," antwoordt Guy kortweg. "O, misschien in uw herberg?" "Neen, in de wachtkamer van de Citadel." "Mon Dieu! Zijt gij dan gearresteerd en ondervraagd?" brengt de schilder angstig uit.
Was hij maar van adel, dan, ja, dan zou hij altijd nog wel steun kunnen vinden. Dan was er wel iemand te vinden, die niet graag zou zien, dat zijn naam "door het slijk gesleurd" werd, en den jongen bloedverwant daarom voorthielp, desnoods in de diplomatie.... Hij moest toch even lachen om die gedachte: desnoods in de diplomatie.... En wat was hij nu? Mon dieu!
"Ik ben zeer verplicht aan hen, die belang genoeg in mij toonen om mijn gangen na te gaan," zeide Deodaat. "Vive Dieu! wat vat de Italiaan spoedig vuur. Nu! het ware geen wonder, al vond men het eenigszins vreemd, dat gij zulke beste maats zijt met lieden van zulk oproerig slag.
„Dat’s lang, zoo’n heele nacht.” „Ik ben ook doodop; ’k voel me zoo naar. Ze was gisterenmorgen al niet richtig, maar den aanval zelf kreeg ze eerst van nacht, toen ik t’huis kwam. Ze begon met Ophélia te wezen.” „Mon Dieu!
Ja, meer vermoogt gij op aarde zelfs dan Jezus, de Heer, die u het recht schonk om in Zijn naam de zonde te vergeven en aan het sterfbed de zielen te redden van een eeuwig verderf. De priester, mes frères, is hij niet de hoogste macht op aarde! Oui mes frères le prêtre c'est Dieu!" Van commentaren onthoud ik mij.
Hoe laat het ook reeds is, toch behoeven zij hem niet op te kloppen en te wekken, want deze heer staat voor zijn deur, op zijn Fransche manier levendig sprekend met eenigen zijner buren. Hij houdt een klein kind van ongeveer zeven jaar bij de hand en zegt zenuwachtig: "Mon Dieu! Als de vloed eens tot hier kwam!"
Een oogenblik later roept Antony verschrikt uit: "Mon Dieu, wat scheelt u?" want de Engelschman leunt zwaar tegen hem aan en brengt met moeite uit: "Een een kogel moet door mijn kuras heen zijn gedrongen!" Als de schilder het staal heeft afgerukt, ziet hij, dat dit werkelijk het geval is, ofschoon de woonde niet diep blijkt te zijn.
"Mon Dieu!" zeide de vrouw weder. "Vous voil
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek