Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 24 juni 2025
Als »fille de Dieu« treedt zij vrijmoedig haren koning, met alle grooten van het hof, tegemoet en tracht ze te bewegen haar te volgen, zich zonder meer aan haar leiding toe te vertrouwen; met de zelfbewustheid van het genie zegt zij haren Rouaanschen rechters waar het op staat, stelt zij zich op een standpunt, van waar zij over hunne mijters en kardinaalshoeden heen kan zien, werpt zij Cauchon de simpele waarheid voor de voeten: »Bisschop, ik sterf door Uw schuld!«
Het dienstmeisje beschouwde de schoone kranke actrice met zulk een innig medelijden, dat de zorgvolle vader voor de verpleging zijner lieveling geheel was gerustgesteld; zachtkens drukte hij het dierbare kind een kus op haar fijngevormd handje, wierp zich den mantel om de leden; nam zijn hoed en, na een halfluid: "Mon Dieu, veillez sur elle!" verliet hij weder het vertrek.
Het zij mij vergund de letterlijk door den bisschop gesproken woorden onvertaald te doen blijven. Z. E. vervolgde zijn rede. "Vóór alles en vóór alle schepselen bestond God; oneindig in grootheid, oneindig in liefde. "In den beginne besloot ce grand Dieu om hemel en aarde te scheppen. "Als een verheven artist il prit palette et pinceaux en maakte het kunstwerk, les cieux et la terre.
"Mon Dieu! Gij hebt reeds ringen gewisseld! Ging dat vergezeld van een kus?" lacht Oliver; en als een gloeiende blos Guy's gelaat overdekt, mompelt hij: "Parbleu! Ik begin het te gelooven. Spreek mij niet meer van Italiaanschen hartstocht! Hij is koud als ijs in vergelijking met den Engelschen." Als hij geen antwoord ontvangt, vervolgt hij: "Ik kan u vandaag wel een onderhoud verschaffen, doch niet hier. De duena zou u in den weg staan bij een tête-
Kan ik, nu al de Nederlandsche gewesten naar de wapenen grijpen, rustig thuis blijven? En buitendien, mijn positie wordt met den dag gevaarlijker. Ik zal weldra moeten vluchten. Nom de Dieu, het ging laatst bij het walletje langs," vervolgt Oliver, "het was op den dag, toen de tijding kwam, dat de Watergeuzen den Briel hadden ingenomen." "Hoe? Waart gij in gevaar?" "Oordeel zelf.
Nom de Dieu!... Nom de Dieu de nom de Dieu! raasde hij woedend in 't rijtuig terugstappend. In gestrekten draf reden zij naar de stad terug. Meneer Bollekens vader beefde akelig. Meneer Bollekens junior zat stom, met verwrongen, bleek gezicht, op zijn sigaar te bijten. Maar dat is toch niet mogelijk! riep af en toe, als in een kreet van opstand, vader Bollekens.
Zij zag bij deze woorden hare moeder aan en bespeurde de tranen in hare oogen. "Schrei niet, mama!" fluisterde zij, "zoo aanstonds komt Army, onze lieve Army." "Het testament?" vroeg de grootmoeder, "mon Dieu, Army de helft, zij de helft en onderscheidene legaten aan oude bedienden, hospitaal enz., en misschien ook aan den overste, die wel opgepast zal hebben ook zijn deel te krijgen."
"Se m'aist Dieu, j'estoye tant ravis, Que ne savoye mon sens ne estre, Car, sans parler, m'estoit advis Que le vent ventoit sa fenestre Et que m'avoit bien peu congnoistre, En disant bas: 'Doint bonne nuyt', Et Dieu scet se j'estoye grant maistre Après cela toute la nuyt."
Reprenez autre maniere; Pour Dieu, plus ne vous doulez, Et me faittes bonne chiere: Je vueil quanque vous voulez." * Het is de teere, spontane vrouwelijkheid van deze gedichtjes, ontdaan van de mannelijk-gewichtige, fantastische bespiegeling, en van den bonten opschik met de Rose-figuren, die ze voor ons genietbaar maakt. 't Is maar een enkele even ontwaarde stemming, die geboden wordt.
"Hoe gaat het met je grootvader? Wanneer ben je gekomen? Waar logeer je?" "Heel goed gisterenavond bij Chauvain. Ik trachtte je in je hotel op te zoeken, maar jullie waren allemaal uit." "Mon Dieu! Ik heb zooveel te zeggen, dat ik niet weet, waarmee te beginnen. Rijd mee, dan kunnen wij op ons gemak praten; ik had zoo'n lust om wat te gaan rijden, en verlangde juist naar gezelschap.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek