Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 12 oktober 2025
Sedert dien werd de edele vrouw als een heilige door de heele stad vereerd. Ieder ontblootte eerbiedig 't hoofd voor haar, doch 't was algemeen bekend, dat men in haar tegenwoordigheid niet over haar opofferingen moest spreken; zij bracht 't dan dadelijk op een ander onderwerp. Wat Deugniet betreft, van dien dag af aan werd hij de liefste, kleine jongen, dien je ooit hebt gezien.
Doodmoe van al zijn schreien en misbaar-maken, voelde hij nù groote behoefte aan rust. Zijn moeder hield nog altijd haar armen open en zag hem met een weemoedigen glimlach aan. Wat was er natuurlijker, dan dat Deugniet nu, in zijn kalmere stemming, niet langer aan haar stille uitnoodiging weerstand bood.
Juist. Kent men den brandstichter? Dat is de Mubarek zelf geweest. Dat geloof ik niet; zulk een vroom man kan geen brandstichter wezen. Maar hij was ook volstrekt zoo vroom niet als hij zich voordeed! Dus was het toch waar, wat wij gehoord hebben! Wat hebt gij dan gehoord? Dat hij een groote deugniet, niet veel beter dan een misdadiger was. Dan heeft men u, wat dát betreft, de waarheid gezegd.
"Dan zul je de volgende week één dag wat rijst na hebben en den anderen dag een dubbel stuk taart." We gaven er elkaar de hand op. Toen ik den volgenden Vrijdagavond de taart ging deelen, werd er een vol bordje met rijst binnengebracht voor Frits. Ik heb zelden een onoprechte verklaring zoo vastberaden hooren uitspreken als het "juist tante" van den kleinen deugniet.
Wij hebben dadelijk een ander paard verlangd; het ondeugende beest wou niets liever, en terwijl men een van zijn collega's bracht, die minder slim en niet zoo kwaadaardig was, ging de deugniet, zoodra hij was afgespannen, heel alleen weer omhoog en naar zijn gewoon plaatsje in den stal terug, om zijn afgebroken maaltijd voort te zetten.
En ze zei: Ja stout, en ondankbaar.... Och, weet ik nog wat er gebeurd is? Kijk me eens aan.... Ligt er ievers een leelijk speur in mijne oogen? Zwijg, lieve. Mij zie 'k dáar in een sterreken.... Ge zijt goed. Wanneer was ik laatst bij u? Een eeuw is 't geleden. Een eeuw, ja.... Herinnert ge u nog mij? Deugniet, die me lief zijt! Hij lachte luid.
Te Bologna won hij bij het spel een belangrijke som, en toen hij en Sayavedra te Milaan aankwamen, huurden zij daar kamers, en zagen uit naar middelen om hunne juist verkregen rijkdommen productief te maken. Zij sloten vriendschap met een deugniet, die klerk was op een bankierskantoor, en bespraken met hem de mogelijkheid, zijn meester te ontlasten van een gedeelte van zijn geld.
"Hoe kwam hij er ook toe, den pottenscihpper van den diefstal te verdenken? Die man komt zelden of nooit zijne schuit uit." "Dat is wel mogelijk," zei Jan Vos, "maar vroeger moet hij een echte deugniet geweest zijn, heb ik wel eens gehoord." "O, vroeger!" meende Piet van Dril, "vroeger, dat is nù niet. Een mensch kan zich beteren." "Dat is waar," zei Dik.
Onder de toeschouwers was eene oude vrouw, die een vijfjarig knaapje met den vinger deze lieden aanwees en zeide: "Deugniet, neem daar een les aan."
Ik weet het niet, was 't antwoord van Lamme, maar kunt gij mij den naam niet zeggen van den ellendigen deugniet, die mijne vrouw overreede heur huis te verlaten? Zeg mij zijn naam, en dadelijk ga ik hem vermoorden.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek