Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 26 mei 2025
»Veertien dagen geleden is zij heengegaan naar haar eeuwig huis." »'t Is voor u een zware slag," zeide Frits vol deelneming. »Ik kom het niet te boven," steunde de oude man. »Doch wat is uw boodschap?" liet hij er op volgen, toen Frits zijn maaltijd had geëindigd. De jonge ruiter was wonderlijk opgefrischt, en verhaalde nu de reden, die hem had bewogen, om te deserteeren.
»Dat wil ik jullie in 't geheim wel zeggen," antwoordde de jonge Boer op jovialen toon; »ik ben echt van plan, om te deserteeren." De stalwachten stonden bij deze vertrouwelijke mededeeling wel een beetje verbluft te kijken, maar ze begrepen dan toch, dat het maar gekheid was, en het norsche gelaat bulderde: »We hebben met je praatjes niets te maken; het zaâl er af en gauw ook!"
Maar de aardigheid scheen niet in den smaak te vallen van den generaal, want ik zag dezen verbleeken bij het woord deserteeren, en hij wierp den armen Rolf een blik vol verwijt toe over zijne jovialiteit.
»Wat ben je toch eigenlijk van plan?" vraagde de eerste stalwacht wantrouwend: »wil je soms deserteeren?" »Zie ik er uit als een deserteur?" was Jansen's onbevangen wedervraag. Hij was blootshoofds; slechts gekleed in een boezeroen en een broek. »Me dunkt trouwens, dat het deserteeren beter over dag gaat dan 's nachts vind je niet, wacht?" De stalwacht voelde het gegronde dezer bewering.
Ik had nog mijn eergevoel als soldaat en deserteeren leek mij een groote misdaad. Toch was ik getroffen door dit bewijs dat zij aan mij dacht. Als men in de gevangenis zit, vindt men het prettig te denken dat daar buiten een vriend is die belang in je stelt. Met het goudstuk was ik een beetje verlegen; ik had het wel willen teruggeven; maar waar kon ik mijn schuldeischer vinden?
"Verschoon mij, generaal!" in een wip was ik weer op mijn post bij de speeltafel, na Francis een blik te hebben toegeworpen, waaruit zij mijn leedwezen moest verstaan. "Als gij plan hebt om nog eens te deserteeren, moest gij liever verlof vragen," sprak de kapitein lachende, "dan zullen wij u behoorlijk uw paspoort geven."
"De compagnie zal helpen blusschen; wij moeten er tegenwoordig zijn, het is onze plicht," "O, laat ons voortgaan! Den kapitein moet ik zien, of ik keer niet meer terug naar Gheel." "Maar gij hebt toch zeker geen lust om te deserteeren?" "Het ware eene erge zaak, inderdaad," gromde de sergeant-majoor. "Nogtans, indien er geen ander middel overbleef. Wat geeft mij voortaan het leven?"
Het hoofd, dat goed Engelsch sprak, wou wel met ons meegaan, maar zei, geen enkelen gezonde ter beschikking te hebben. Mijn mannen waren ook mismoedig; ik kon hun geen zwaardere lasten geven. Ik liep met den hoofdman vooruit, toen de moli mij kwam zeggen, dat er een bedenkelijke gisting onder de lieden was; ze waren bang, om verder in het binnenland door te dringen en wilden allen deserteeren.
Vol dankbaarheid over de eervolle opdracht boog Eliëzer het hoofd, en fluisterend voegde de jonge Boer er aan toe: »Heden nacht nog wil ik deserteeren, en aan het Transvaalsche gouvernement de tijding brengen van de beraamde overrompeling." »Kan de zaak nog niet een dag uitstel lijden?" vraagde het bezorgde meesterke. »Neen," zeide Frits Jansen vriendelijk maar beslist, »nog geen uur!"
»Meer dan gij denken zoudt," hernam ik; »en wat u het vreemdst zal toeschijnen is, dat zij nooit deserteeren zullen, zelfs al zijn zij geprest geworden; en toch houdt men hen op veel lager gage, dan zij te voren hadden of dan zij krijgen konden, maar zij hebben een hoog begrip van zedelijkheid en godsdienstig gevoel, en dit houdt hen tot hunnen plicht."
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek