Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 28 juni 2025
En zij had hem immers lief; dat had zij hem zoo dikwijls op zijn dringende vragen verzekerd. In den herfst, had oom Derenberg gezegd, in den herfst zou zij de zijne, onherroepelijk de zijne worden. En moest voor dit zalig vooruitzicht niet alle tegenwoordig leed wijken?
Van toen af dagteekende de vriendschap tusschen lompenmolenaars Liesje en de kinderen van Derenberg. Op den molen was intusschen het leven aangenaam voortgesneld. Liesje groeide steeds schooner op; zij was een schrander meisje geworden en leerde vlijtig. De geestelijke, haars vaders vriend en haar peetoom, onderwees haar, en zijn vrouw leerde haar Fransch spreken en zingen.
"Ik heb er niets tegen, mijn kind, en wensch van ganscher harte, dat grootmama zich niet bedriegt; maar wij moeten niet vergeten, dat de Derenbergs in Koningsbergen evenveel recht op de erfenis hebben als wij; de dochter van den overste Derenberg van het zestiende regiment heeft hetzelfde recht als gij en Nelly."
Hoor eens, Cornelie, die firma heeft vroeger duizenden aan mij verdiend en zal ook nu nog wel de gravin Derenberg krediet geven dat is voorloopig voldoende; laat mij voor het overige zorgen.
"Pardon, ik kom slechts als afgevaardigde der barones Stontheim, en heb reeds eenmaal verzekerd, dat ik mij volstrekt niet in de regeling der zaak wil mengen; echter wil ik niet ontkennen, dat het mij zoo het verstandigste voorkomt;" zijne stem verried eenige geraaktheid. "Meeningen, lieve Derenberg!"
"Zeer voorbarig, mijn waarde Army! Ik moet bekennen, hier in dit ledige, eenzame slot aan een jonge, verwende dame eenigszins een genoeglijk leven te verschaffen, schijnt mij een moeielijke zaak toe. Het is onbescheiden van tante Stontheim, uw aanbod aan te nemen en dat nog wel voor die Blanka! Zij kan later haren vader verhalen, hoe men in het slot Derenberg gasten weet te ontvangen."
Hier is overigens een brief van den overste voor de baronesse van Derenberg," voegde hij er bij, een brief uit zijn borstzak halende en die op de tafel werpende, "misschien eene verklaring, waarom het zoo het beste is, en zoo al meer." Hij streek met beide handen door zijn donker haar, en ging naar het venster; toen verliet hij haastig het vertrek. Een oogenblik heerschte er stilte binnen.
Dan zal ik raad zien te schaffen; er zijn nog wel menschen in de wereld, die den naam Derenberg niet vergeten hebben. Morgen neen, van avond nog schrijf ik aan den hertog van R. Om Army's lippen zweefde een bittere lach.
Hoe schoon was deze droom der toekomst! Maar het was immers slechts een droom; en de werkelijkheid? Army huiverde; zij stelde hem eischen, die hem deden terugschrikken; deze vervelende, ongelukkige werkelijkheid. Waar zou hij de middelen vinden, om voor de schoone gast de treurige armoede in het slot Derenberg te verbergen? Dat geld, o, dat booze geld! Hij zag droomend naar het park.
"Zult gij ooit het beeld uwer bruid vergeten?" vroeg zij, en de zwarte oogen schoten stralen uit hun brandenden gloed. "Zeker niet! Evenmin vergeet de hertog van R. Leonore van Derenberg, want hij heeft mij liefgehad, Army! van het oogenblik af, dat hij mij voor het eerste zag.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek