Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 26 mei 2025
"Welk noodlottig beletsel hield u terug?" "Wees toegevend voor mij: laat mij afzien van dit huwelijk!" zeide Robrecht. "Onmogelijk, gij zijt zinneloos!" kreet de proost, die zich door zijne spijt liet vervoeren. Robrecht zou anders van niemand zulke harde woorden geduld hebben; maar hij onderstond deemoedig den uitval van zijnen ouden oom.
Dan zou het wel eens kunnen gebeuren, dat ik moê werd. Dan zou ik je dragen. Je zou niet kunnen, je zou bezwijken onder me. Heb je zoo een min idée van me, dan zal ik het je eens toonen. Maar Georges! Hoe durf je toch zoo brutaal zijn! Ik zal nog eindigen met me boos te maken, ten minste, als je niet dadelijk vergiffenis vraagt. Hoe moet ik dat dan doen? vroeg hij deemoedig.
Want lezer, daarmee beloont de afgod "Tocht" ieder die hem deemoedig vreest in onkunde en onnoozelheid. By gelegenheid zal ik eens uitleggen hoe die bespottelyke eeredienst in de wereld gekomen is.
Voor mijn blik, sloeg ze de oogjes deemoedig neêr. Het was de eerste keer in haar leven. "Jij gaat 's morgens ook naar bed," omdat alle kindertjes van nog geen drie jaar 's morgens wat gaan rusten. "Jij moogt evenveel beurten hebben als de andere kinderen om op straat aan mijn arm te loopen." Na eenige dagen liet ze elke aanmatiging varen. Meer en meer paste ze zich kalm aan.
"Kind, kind, er is niets aan te doen," zeide baas Noppe, nu een weinig tot zich zelven gekomen. "Wat helpt ons weenen of klagen? Wij moeten deemoedig bukken onder Gods bevel." "Maar zeg mij toch, wat staat er dan zoo schrikwekkend op het ei?" vroeg de bazin. "Geef het mij, ik zal het u zeggen, Christien."
Ik weet, ik belijd openlijk, dat ik mij daarmede zwaar tegen den tijdgeest bezondigd heb, en ik buig deemoedig het schuldige hoofd om de berisping en den hoon te ontvangen, welke ik meer dan verdiend heb.
Hij wou met haar een zijweg in, tusschen de heggen. "Tot afscheid" vroeg hij deemoedig. Maar zij sprong vlak voor hem weg. Toen sloeg hij bei zijn armen om haar heen, en wilde haar terug dringen met geweld. "Ik wil een zoen van je." "Hulp" gilde zij in haar schrik. "Wat is er gaande?", klonk een mannestem dicht bij hen uit den nacht. "Laat me los" steunde Anna voort.
"Mijnheer pastoor, 't is lang geleden dat gij hier geweest zijt," klonk het berouwvol. "Luister eens moeder, zet u eens bij mij neer." "Beteekent het ongeluk, dat gij tot ons komt," vroeg zij deemoedig en schuchter. "Alles komt uit Gods hand, moeder; het een zoowel als het andere. Ook de beproevingen. Is Stoffels thuis?" "Neen, mijnheer pastoor, hij is uit werken, op de heide. Doch wat is er?"
Toen eerst boog hij zich, zag langzaam en deemoedig de Vorsten, de Gravin en den Baron aan, huiverde op het gezicht van Magdalena, die bleek als een steen achter haar jonge meesteres stond, en begon toen op de volgende wijze: "Ofschoon ik beken, dat ik op de schandelijkste wijze het vertrouwen mijns doorluchtigen meesters misbruikt heb...." "Sla dat maar over," zeide Maurits, haastig: "ter zake!"
In zijne hersens was alleen dit: nu komt het, vandaag komt het ... Verder was zijn leven éene groote leêgte, en toch, geheel en al te vullen door een brief. Zoo was het iederen dag het zelfde. Ik heb nog geen antwoord van Eve, sprak hij dan deêmoedig tot Bertie, als voelde hij zich vernederd, beschaamd om haar stilzwijgen, bespot door zijne teleurgestelde hoop.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek