Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 2 juni 2025
Itzig, de jood, kwam en haalde zak op zak, en telkens als hij van den molen wegreed, zeide de molenaar: "Gode zij dank, al weder dertig of veertig daalders afbetaald!" al naar dat het was.
De oude heer blijft nog eene poos staan en ziet den molenaar na, terwijl hij het slotplein overgaat, en hij zegt bij zich zelven: "'t Is eene harde zaak voor den éénen ouden man, om den anderen zoo van lieverlede door de slechte tijden en door de nog slechtere menschen te gronde te zien gaan. Maar wie kan hem helpen? Het eenige is, hem tijd te laten winnen. Vijfhonderd daalders!
"Hoe kunnen zij het weigeren zonder dat al het vermillioen van mijn Roode Zee hun op het gelaat komt en het met het scharlaken van schaamte bedekt?" mompelde Marcel, terwijl hij naar zijn doek keek..... "Wanneer men bedenkt, dat er voor honderd daalders verf en een millioen genie op zit, zonder nog te spreken van mijn schoone jeugd, die zoo kaal geworden is als mijn vilten hoed.
"Weet gij, Hendrik!" sprak hij toen, "dat is een groot verlies voor mij; vijftig daalders geef ik u, als gij mij het hart terug bezorgt; toen nam hij hoed en stok, want hij droeg altijd burgerkleeding als hij hier was, en zeide, dat hij nog eene wandeling in het park ging doen, vóór hij zijne opwachting bij de dames wilde maken; maar ik wist wel, waar hij heen wilde."
"Ja, dat weet ik wel," sprak de oude heer, "maar, mijn lieve Droz, een horlogemaker moet men niet enkel daarvoor betalen, dat hij aan een horloge wat gemaakt heeft, maar ook daarvoor, dat hij er niets aan gemaakt heeft, en omdat dit hier het geval is, daarom, mijn lieve Droz, neem dit van mij aan." En hij drukte hem twee daalders in de hand en ging het huis in.
"Dat zal niet ver van de zesduizend francs af zijn," dacht op zijn beurt Marcel met een blik op de daalders, die op de tafel stonden te trillen. "Daar kom ik op een goed idée. Ik zal Rodolphe vragen mijn "Doortocht door de Roode Zee" te koopen!"
Zij hebben guldens in hunnen buik. Ja, zij hebben gouden darmen: karolussen, daalders, lammeren, florijnen, oortjes en brieven! Wij zijn rijk! Meer dan driehonderd karolussen voor ons getweeën. Wij zullen de wapenen nemen en 't geld. Stalen Wind zal niet blazen voor den edelen prins! Uilenspiegel klappertandde door de koude, en stond op. Daar zijt gij op de beenen! sprak Lamme.
De metselaar en de timmerman maakten een begrooting, en het nieuwe gebouw zou duizend en twintig daalders kosten. Erich had krediet, het geld leende hij in de hoofdstad, maar de schipper, die het zou overbrengen, leed schipbreuk, en het geld ging met hem verloren. «Omstreeks dezen tijd bracht ik mijn lieven jongen, die daar slaapt, ter wereld.
Zij hebben geen geschut, want, terwijl wij er hier van doen hebben, hebben zij besloten honderd donderbussen met kogels en kruit te zenden aan don Sebastiaan van Portugal; en men weet niet waar de twee millioen daalders henen zijn, die wij in vier maal als beden en schattingen hebben betaald. De poorters van Gent en Brussel wapenen zich: Gent voor de hervorming en Brussel eveneens.
Colline klom op een tafel en nam de houding van Harpokrates, den god van het zwijgen, aan. "Ga verder, Médicis," zeide Marcel en wees op zijn schilderij: "Ik wil u de eer laten zelf den prijs van dit werk, dat eigenlijk onbetaalbaar is, te bepalen." De Jood legde vijftig nieuwe daalders op de tafel neer. "Dat is de voorhoede," zeide Marcel; "en wat verder?"
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek