Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 2 juni 2025
In den brief, die hem de tijding van den dood zijns broeders bracht, was de inhoud van het testament meegedeeld, en daarin stond, dat er zeshonderd daalders aan de weduwe van den handschoenmaker waren vermaakt, die vroeger bij zijn ouders gediend had. Zooals men dit het beste vond, moest het geld «bij grootere of kleinere gedeelten aan haar of aan haar kind uitbetaald worden.»
Maar langzamerhand groeiden de houten huisjes weer op; zware boeken en rijke geschenken stroomden het huis van den bisschop binnen, het tiende van wat zee en land opbrachten en de bekoorlijke zilveren daalders moesten denzelfden weg op en 't wemelde van vreemde monniken en kanunniken, zoowel dikke sterke Engelschen als zwartharige geestelijken uit het Zuiden met fijn besneden gezichten.
En dat is ook wel goed!» Zij sprak over de dagen der beproeving en vertelde, hoe het ongeluk als 't ware boven haar losbarstte. «Wij bezaten,» zeide zij, «vijfhonderd daalders, en omdat er destijds in de straat een huis voor tweehonderd te koop was en het de moeite wel zou loonen, dit af te breken en een nieuw te bouwen, werd het gekocht.
De ware vrijheid is: zonder hulp van anderen, uit eigen kracht kunnen leven. En kunnen wij dat? Neen. De eerste de beste domkop, wiens naam we geen vijf minuten zouden willen dragen, wreekt zich over onze spotternijen en wordt onze meester van af den dag, waarop wij honderd sous van hem leenen, die hij ons geeft, na ons voor honderd daalders aan listen en zelfvernedering te hebben laten uitgeven.
"Dat heeft hij, mijnheer," zeide de molenaar, "ja, dat heeft hij; daar kan ik op zweren." Thans opende zich voor den molenaar een uitzicht op verlossing uit de handen der joden, en een uitzicht op vele, vele schepels koren, en op vele, vele blanke daalders, want het geheele rechtsgebied moest de rechten op 't gemaal betalen en dat moest hem dus toekomen. "Mijnheer," riep hij, "dat zal helpen!
Hij bleef staan en opende de kleine zijden beurs; een paar losse daalders lagen er in, en nog iets in een papier gewikkeld; hij deed het open en vond een goudstuk, benevens een paar woorden van de hand zijner moeder op het papier. "Voor een nieuw kleedje voor mijne Nelly," las hij.
"Mij spookten de vijftig daalders in het hoofd, heer luitenant, en dus begon ik weder te zoeken, en te zoeken, maar ik vond niets; daarop nam ik het licht en ging in de aangrenzende slaapkamer, waar ik nauwelijks binnen was, of ik verbeeldde mij, dat ik de deur heel, heel zachtjes hoorde openen, en toen ik haastig de woonkamer weder binnentrad, deinsde ik terug, want daar stond Sanna, die, mij ziende, van schrik neerviel."
Alles wat in Parijs daalders heeft, is al op weg naar Versailles." Desniettemin liep Rodolphe, voortgedreven door een van die fabelachtige verwachtingen, waaraan de mensch zich steeds vastklampt, zoo snel als zijn beenen hem dragen konden, naar het bureau van zijn blad. Misschien zou een gelukkig toeval den kassier daar gebracht hebben.
"Mijnheer Marcel," zeide Médicis, "u weet heel goed, dat mijn eerste woord ook altijd mijn laatste is. Ik geef geen sou meer. Denk eens goed: 50 daalders, dat is 150 francs. Dit is een heele som, wat?" "Maar te weinig," antwoordde de artist; "alleen aan den mantel van Pharao zit voor meer dan vijftig daalders kobalt. Betaal tenminste het maakloon.
En als een mensch goed eten en drinken heeft, vraagt hij naar het stof van de wegen of naar 't water van de grachten die vol echelen steken? Neen, spraken zij. Laat ons dus hier blijven, vervolgde Uilenspiegel, zoolang mijne guldens en daalders ons dienen tot trechters om de goddelijke dranken van den baas in onze kelen te gieten. En hij zei tot den baas van nog wijn en nog worsten te brengen.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek