Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 28 juni 2025
En altijd hatti 't weer met pa over "de Bovenkerken," meneer Bovenkerk, die in steenkolen dee en mevrouw Bovenkerk, die 's zomers in Zandvoort woonde op "Mon Désir", en den jongeheer Bovenkerk, die eindexamen vijfjarige zou doen. En de rest.
"Vuilike zijne juillie allemaal! Dad-je me nie met rust laat!" Kermend, koortsig-zinneloos wrong-ie zich naar de andere zij, dee of-ie niet meer luisterde, toen Eleazar 'm nog eens probeerde te overreden.
Met gezwollen oogen werkte ze door. Het licht was rooder geworden. Eindelijk lei ze 't kostuum neer, zocht nog wat wol uit een pak van de groote stellage, dee de kast open en nam het bord met de boterhammen, dat de juffrouw voor d'r klaar had gezet. Alweer boterhammenworst!... Dat zag je al uit de verte... Natuurlijk! M
Heete lappe enkel heete lappe dat versta 'k!" "Zout is beter", lei Eleazar uit: "denk an de tram. Wat smijte ze tusschen de rails as 't vriest?" "Géén zout!", zei Essie: "pekel! Pekel en zout zijne d'r twee. Wat 'n neweire van 't goeie zout! Wat 'n schtos! Net wat-ie gistere met de galletjes van de blieke dee! Geef mijn me emmer en laat Mijntje na de water-en-vuur-vrouw loope."
Alles was zoo bliksemsnel gegaan; alleen ja, dat wist ze: dat ze nooit gedacht had levend er van daan te komen. De paarden waren door den donderslag geschrokken, maar Smul had er toch ook wel schuld aan: hij had zijn beesten heel den dag zoo wild en woest gejaagd en opgezweept. "En wat dee Smul as de woagen eindelijk in 't keuren stille stond?" vroeg hij plotseling.
De moeder voelde dien lichtelijk onwilligen toon als een beschuldiging tegen haar, en zij zei wrevelig: "Ja, as er alleen rijk volk op de wereld woonde, zouen de zieken het beter hebben." "Je kwam zeker alleen 's avonds de deur uit?" vroeg de dokter aan het kind. "'k Hoefde 's avonds nooit uit," antwoordde die kortaf. "Dee je dan 's middags de boodschappen?"
"Ik ken nog wel pietseriger piemeltjes snijje", bleef Mijntje drenzen: "as je goed kijk binne 't matzes"... 'r Dreigde 'n kleine twist, Suikerpeer lachte, Essie keek giftig, vroeg of-ie gesjikkerd had, dad-ie zoo mesjogge dee? Jaantje, die de broodkruimels van 't tafelzeil pikte, kreeg 'n tik op 'r hand. Gelukkig knepperden de traptreden onder haastig-trappende voeten.
Jaantje, in de keuken, was daarentegen danig uit haar humeur en beweerde herhaaldelijk tegen de werkster, „dat ’t volk tegenwoordig maar persies deê wat ’t wou, en dat ’t voor een fersoenlijke dienstmeid geen doen was om behalve de gewone druktens nog de akefietjes van zoo’n mormeldier te moeten redderen.”
Nou, toen deê ik 't dan niet, maar 's middags werd meneer erger, hij had zoo'n pijn, dat ie 't niet uit kon houden. Och God, en hij huilde zoo! Ik ben naar den dokter gegaan, die is dadelijk gekomen, hij zeî, dat 't weêr de rhematiek was, dat meneer maar veel rust moest hoûen. 's Avonds woû ik meneer wrijven, maar dat kon ie onmogelijk velen en hij gilde het uit van de pijn.
Als die nou maar gauw kwam. Zoo'n spéélsche jongen. Trui kon d'r elk oogenblik zijn. Dan had je de poppen an 't dansen, dan was d'r weer ruzie en knorren. Waar bleef die nou? Ze had 't nog zóó gezegd. Daar ging de bel. Was 't Trui of een van de kinderen? Nou dee de meid open. Hij was 't. Sjors alleen bonsde zoo de trappen op zonder z'n voeten te vegen. Goddank. "Ben jij 't Sjors?" "Ja gromoe."
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek