Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !

Bijgewerkt: 18 juli 2025


"Nee, 'k zie 'm niet dikwijls meer; 't is hier zoo ongestadig met de vriendschap, ik ben nu meer in 'n ander clubje geraakt; de vergaderingen van L. V. och, 't is kwijnen tegenwoordig. De nieuwe leden voelen er zooveel niet meer voor. En Gerard..." Go zweeg even, en keek, verlegen, recht voor zich uit.

Het land is nagenoeg gelijk aan dat van Port Desiré, maar misschien nog iets onvruchtbaarder. Eens vergezelde ik met een clubje kapitein Fitz-Roy op eene lange wandeling om het havenhoofd. Elf uren lang dronken wij geen druppel water, en eenigen van het gezelschap waren geheel uitgeput.

Ze bestelden een ommelet, maar hadden eigenlijk alleen belangstelling voor hun omgeving; overal zaten clubjes studenten te eten, niet met gezichten, zooals ze zich op college hielden, maar levendig en jolig, met klaterende lachbuien en doorklinkende uitroepen. "Wat zijn jongens toch leuk en gezellig met elkaar," zuchtte Else, terwijl ze langzaam 't hoofd van Han's clubje afwendde.

Al de reizigers keken elkander glimlachend aan. Des avonds in de veranda ontwikkelde zich in het clubje een eenigszins dieper gaand gesprek over de reis. 't Was vooral naar aanleiding van de belangstellende vragen der Noren, en curieus was het, dat de duitsche vrienden geheel mijne opvatting deelden.

Thans worden zij het geheele jaar door geregeld bezocht, door Afrikanen, Engelschen en zulk soort menschen als waartoe ons clubje van vier behoort. Den eersten morgen deden wij niet veel meer dan de watervallen rondloopen en van alle kanten bezien. Telkens waren wij door het veranderde aspect opnieuw verrast.

"Malle kerel, je hebt natuurlijk kou gevat," plaagden ze, en een nieuw verhaal begon aan den anderen kant van 't clubje; maar Go hoorde hem nog zeggen met z'n lieve, dankbare stem: "Het was buitengewoon, zie-je.... Zoolang de zon nog opgaat, kan toch niemand beweren, dat er niet 'n heeleboel moois is in 't leven." Daar ging de deur open, en allen draaiden zich in 'n ruk om.

Terwijl ze 'n tafeltje zochten, fluisterde Else opeens blozend: "Kijk 's; Han." "Waar?" en Go wilde dadelijk op 'm afstappen, maar hij zat met 'n clubje vrienden, groette vormelijk-beleefd, waarna de anderen de hoofden tot 'm overbogen, zacht praatten, en daarna zijdelings naar hen bleven gluren.

Haar elfjarig dochtertje Lotje, een meisje van mijn leeftijd, was dus voor ons een vreemde. "We krijgen morgen weer een nieuwertje in ons clubje, een achternichtje van me," zoo kondigde ik Lotje 's middags bij mijn vriendinnetjes aan. "Een leukerd?" vroeg bazige Ro dadelijk. Eerst toen werd me de moeilijkheid bewust van mijn instemming met Moeders belofte.

't Was alsof langzamerhand die eigenaardigheid bij hem uitsleet, want hij zei niets van dien aard meer en was de joligste, prettigste makker, dien we verlangen konden, maar eens op een avond, wel een jaar later, begon hij weer. We hadden met een clubje makkers in zijn voorgalerij gezeten, heel gezellig bij mekaar. We dronken brandy-soda en zetten een boom op, over allerlei dingen.

Zoo waren de menschen, die ze had vertrouwd; hij, hij, de aller-liefste, deed zulke dingen. En dat hoorde zoo. De ouderen wisten het; er veranderde niets om op de wereld; zooals Rolands gewoon in hun clubje was teruggekomen, zoo zou hij de volgende keer weer één der hunnen zijn, met z'n zingende stem, met z'n lieve manieren.

Woord Van De Dag

estes

Anderen Op Zoek