United States or Iran ? Vote for the TOP Country of the Week !


"Kom, je mag niet zoo jaloersch zijn, Tony komt gauw weer thuis, help moeder maar plukken," hernam moeder, die dacht, dat het alleen daarom was. En zus begon haar te helpen, bang dat vader en Tony komen zouden. Ze vloog niet op, hen te gemoet, toen ze in den tuin kwamen, om Désiré naar het hok te brengen. "Wat is er met Désiré," riep moeder tegen hen.

"Moeder," zei Tony, "ik geloof, dat ik nu jaloersch moet worden, want Désiré lijkt wel meer van zus te houden dan van mij, en zij houdt ook meer van den hond." "Neen," zei zus ernstig, "ik houd alleen zooveel van hem, omdat hij mijn lieven schat uit het water heeft gehaald." "Tony maakt maar gekheid," antwoordde moeder, "hij weet wel beter." "Och ja," zei Tony lachend, "ik ben er veel te blij om.

Toen de familie weer naar huis terug gekeerd was, wist iedereen daar ook al spoedig van de heldenfeiten van Désiré en zus. Hij kwam nu niet alleen in de vrije uren van Tony op straat, maar iederen dag tegen twaalf en vier uur kwam Emy met Désiré de deur uit en gingen ze samen naar de school om Tony af te halen.

"Loop jelui maar wat aan, ik kom ook wel, maar ik kan zoo gauw niet." De stoet zette zich in beweging. Désiré vroolijk blaffend, nu hij bemerkte, dat ze naar huis gingen, daarachter Jacob met zijn vracht en naast hem Teunis die het hoofd van Tony steunde. Daarachter het meisje met zus aan de hand en eindelijk de goede, dikke man, wiens korte beentjes moeite deden hen bij te houden.

"Tony, word toch wakker, Tony, lieve Tony," snikte ze dan en begon hevig te schreien. Opeens hoorde Emy den hijgenden adem van Désiré weer in de verte. Ze keek op. Daar kwam hij om de boomen heen, liep weer terug, rende nog eens vooruit en achter hem kwam een kleine, dikke man met een dikken stok in de hand.

De hond scheen het eerst op den inval te komen, dat het zoo niet kon blijven. Plotseling hield hij op met likken, liet een luid geblaf hooren en vloog toen als een pijl uit de boog in de richting van het bloemenveld. "Désiré! hier," riep zus in doodsangst, dat hij haar alleen liet met broertje, die maar al sliep. "O Désiré, loop niet weg, ik zal nooit meer boos op je zijn, loop niet weg."

Tony had medelijden met zijn hond, maar wilde zus toch ook graag pleizier doen. Hij streelde Désiré, klopte hem op den rug, maar deed hem toch den halsband om en bond hem aan een boom vast. "Nu stil liggen koest, hoor." Désiré staarde hem bedroefd na en stiet een klagend gehuil uit, toen hij de kinderen zag vliegen over het gras en zelve niet mee mocht doen. "Stil hoor," riep zus.

Het land is nagenoeg gelijk aan dat van Port Desiré, maar misschien nog iets onvruchtbaarder. Eens vergezelde ik met een clubje kapitein Fitz-Roy op eene lange wandeling om het havenhoofd. Elf uren lang dronken wij geen druppel water, en eenigen van het gezelschap waren geheel uitgeput.

Alleen met de koeien kon hij het niet te best vinden of eigenlijk de koeien niet met hem. Als ze op een pad kwamen, dat door een weiland liep, nam vader hem maar even aan den halsband, vooral als de koeien met de koppen over de hekken stonden, of er geen hek of sloot was. Dan werd Désiré onrustig en kroop zelve dicht bij hen. Dikwijls aten ze onder een grooten boom voor het huis.

Doch eensklaps snoof hij in de lucht, bleef even stilstaan, nam toen een sprong en stoof recht op de boomen af. "Wat moet dat? Wat heb je," riep zijn kleine baas verwonderd en volgde hem wat langzamer. Toen hij bij de boomen kwam achter het struikgewas uit, hoorde hij een klokkend geluid en zag Désiré aan den kant van een vrij breed water lustig staan drinken. "O, is daar de rivier al.