Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 8 juni 2025
... En het was vallende avond, ging Crito voort, zonder zich veel te storen aan mijne vragen en opmerkingen. En op eens.... ... Zagen wij vóor ons... Een driehoofdig beeld van Hekate, de in Thessalië ge-eerediende godin!! Nu, zeide ik; is dat zoo vreemd. Op vier- of driesprong der wegen staat wel meer het beeld der toovergodin. Ja, maar Charmides....!
Meer hoorde ik niet; tusschen reidans en bloemenkrans geleidde Charis mij en gewillig volgde ik naar het zuilenrijke buitenverblijf.... Maar de geneesheeren kwamen ons achterop en zij zeiden: Edele Charis, uw bruidegom, die zoo juist uit den strijd is gekeerd.... Is gewond en ziek, edele Charis! Uw edele Charmides, o Charis....! Is ziek en gewond en verpleegd moet hij worden...!
Slaven naderden mij; zij onttuigden mij, vroolijk om den bruidegom, die een ezel was en verlieten mij met kluchtige huldebuigingen. Ik bleef alleen.... De nacht viel: door de hoog aangebrachte ramen starrelde de zomerlucht.... Plots hoorde ik: Charmides! Een stem riep. Ik zag op. Aan een der hooge ramen had Demea zich buiten opgeheschen en keek zij naar binnen in mijn nachtschemerig verblijf.
Toch is het zoo, Charmides! riep de zieke. Thessalië is het land der beheksing. De heksen zweven er rond in de lucht en spinnen uit de maan de tooverdraden! En weven de tooverwebben! En dansen er op den viersprong der wegen rondom Hekate, de driehoofdige! En de schimmen der vermoorde kindertjes zweven er als vleêrmuizen en nachtuilen rond door de nachten om wraak op de heksen te nemen, maar zij zijn sterker, o Charmides: de heksen zijn
Een zwijnepoot daar.... Een zwijnestaart hier.... En zwijnborstels daar... riepen zij door elkaâr. Ge moet amaryllis eten! riep ik. Waar vinden wij amaryllis te eten? riepen de zwijnen. En het was alles balken en snorken, verscheurend en grommend, zoo dat Charis riep: Charmides! Charmides! Vlucht!! En Davus: Heer Charmides! Heer Charmides! Bescherm mij! Ik zette het op een loopen, balkende.
Kom meê, kom meê, met Charmides. Ik liet het mij geen tweemaal zeggen. Ik vergezelde dadelijk mijn bruid en ik verwonderde mij al gaande over dit wonderlijke rooversverblijf.
Zoû hij kunnen loopen, zonder dat wij hem aan een teugel hielden? raadpleegde de oudste wondermeester de twee anderen. Laten wij het eens probeeren.... Hij is zachtmoedig; hij heeft nooit nog tegen gestribbeld, meenden de anderen. Charmides! lokten zij mij. Charmides, kom dan....
Neen, de heksen geén kwaad.... Charmides! riep uit zijn raam de zieke; hoed u! De Egyptische kunstenmaaksters zijn zelve heksen! Maar de meisjes tolden lachende om elkaâr rond. Zijn jullie heksen? vroeg ik. Wij weten alleen liefdedrank te bereiden, maar meer heks zijn wij niet, heer.... En zij lachten en wij spraken over de liefde.
Waarom verleent mijn vader hem geen gastvrijheid in het vreemdelingenpavillioen?? Charis, o Charis! riepen de wondermeesters. Trek u terug met uw maagden! Wij verplegen uw bruidegom en het is niet voegzaam, dat gij daarbij tegenwoordig zijt! Zij waren opgestaan en weêrhielden mijn liefde binnen te te treden en pruilende moest zij wijken. Tot spoedig dan, Charmides, mijn held, mijn prins!
Jij verscheent éen oogenblik mij ter zijde; je zaagt mij aan, ik zag je aan... Meer was er niet... Toèn... liep er een ezel naast mij, een oogenblik slechts... Toen... toen, herinner ik mij, draafde Davus ik heb hem herkend op een ezel... Op mij.... .... onzen stoet te gemoet... En weêrklonk je naam, o Charmides! En weêrklonk Charis' naam.... Sedert had ik je, Charmides, lief.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek