Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 8 juni 2025
... maar Charmides...! riepen zij beiden, links en rechts en toen te zamen: Toen wij nader kwamen.... Lieten de drie hoofden af van den romp.... En omvlogen ons drie verschrikkelijke heksen! Hoed u, hoed u, o Charmides, voor Thessalië! riep de zieke Aristomenes. En deden zij ons geweld aan! riepen door elkander Crito en Chremes. En maakten zij mij, riep Crito; die lang was en mager, kort en dik!
O, dwaze Charmides, o domme ezel, die zelfvoldaan vertoeft in een marmeren pavillioen bij een bad van porfier en een bed van weelderige kussens.... Kom tot inkeer! Knik van ja! Dat ik je deur open zal breken!? Dat wij, ik op je rug, vluchten zullen van hier! Dat ik je onttooveren zal!
En zij behekste mij in een zwijn, tot ik den rooden amaryllis at en weêr mensch werd maar verlamd voor heel mijn leven! Hoed u voor Thessalië, Charmides!!
Plotseling keek de lieflijke Charis achter om, achter uit... Maar helaas, mij zag zij niet aan; zij zag nu slechts Davus en ik hoorde haar stem, zacht lachende: Wat wenscht die ruiter op zijn ezel? Edele jonkvrouw, o Charis! riepen de wachten en slaven; hij vraagt naar Charmides, Lyzias' zoon... Uit Epidaurus!!
Zal ik niet aan mijn gast, de edele Charis, mishagen, antwoordde Chersonezus met een valschen lach van hoffelijkheid; zoo ik u, o Meroë, den ezel af sta, die geen ezel is maar een held, Charmides, uit den oorlog terug gekeerd en Charis' verloofde??
En terwijl zij in snikken uitbarstte, viel zij in de armen der maagden-van-Isis, en verscheurde zij hare sluiers, trok zich de haren los, terwijl hare kreten snerpten: Mijn ezel! Charis wil haar ezel! Charis wil niemand dan haar ezel Charmides! Een hevige wanhoop maakte zich van mij meester.
Maar mijn meester, heer Charmides, uw onvergelijkelijke bruidegom, heeft mij wakker gebalkt... Hoewel onze drie metgezellen, van wie ik werkelijk niet weet of zij zwijnen of senatoren zijn, nog in diepste rust zijn gedompeld! En opgestaan riep hij: Heeren zwijnen of senatoren, ontwaakt! Het is dag, het is dag en de zon rijst over de vlakte!
Eindelijk voerden de roovers ons een ronde zaal binnen, die, even als de vorige, in den berg gehouwen scheen, gewelfd, met de lange raamspleten in de hoogte onbereikbaar en ondoordringbaar, zoo wel van binnen als van buiten en Dionyzius zeide, Charis onthullend: Zie, Charis, dit is het verblijf voor hooge, gevangen gasten en hier zult ge met Charmides blijven tot wij gunstig bericht hebben van uw vader....
Toen Fotis mij op zeer bevredigende wijze gewaarschuwd had en mij een weldadige amulet om den hals had gehangen, slipte zij weg door het eene portier van mijn reiswagen en verdween als een schim in de nacht "In de Pythia".... Maar op dit zelfde oogenblik hoorde ik murmelen aan het andere portier: Heer! Heer Charmides! Gij, die in purper en parels reist....
In mijn kleinen, metalen reisspiegel zag ik, dat ik er uit zag, als Davus, een schim gelijk! Postmeester, zeide ik. Wij zijn moê. Ik zoû niet gaarne morgen weêr voort willen trekken. Ik moet naar Hypata en de weg is lang. Ik wensch een paar dagen hier te toeven. Kan dat? Voorzeker, heer Charmides, zeide de postmeester. Uw kamer is de uwe, voor u en uw knecht.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek