Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 6 juni 2025
Als wij daar nog waren, zou onze kans geen cent waard zijn. O, om 's hemels wil, laten wij ons verschuilen. Schielijk!" "Wij hebben geen haast," antwoordde Cassy koel. "Zij zijn allen op de jacht uit dat is het vermaak van den avond. Wij zullen straks naar boven gaan.
Dikwijls stond George's stoel bij de deur harer hut, en dan kon Cassy, als zij hare deur openliet, het gesprek hooren. Madame De Thoux deed zeer omstandig navraag naar Kentucky, waar zij zeide dat zij vroeger had gewoond.
Cassy wist zeer wel dat Legree onder haren blik onrustig werd en daarom gaf zij geen antwoord, maar bleef hem met dezelfde spookachtige strakheid aanstaren. "Kom aan, spreek op!" zeide Legree. "Denkt gij ook zoo niet?"
"Neen," antwoordde Tom, even vast. "Neen. Nooit komt er goed uit goddeloosheid. Ik zou liever mijne rechterhand afhakken." "Dan zal ik het doen," zeide Cassy, zich omkeerende. "O, miss Cassy," zeide Tom, zich voor haar neerwerpende, "om den wil van den lieven Heer, die voor u gestorven is, verkoop toch uwe kostbare ziel niet zoo aan den duivel! Niet dan kwaad zal er uit voortkomen.
"Mijn raad is," zeide Cassy, terwijl zij bedaard begon het een en ander in de kamer in orde te zetten, "dat gij Tom met vrede laat." "Wat gaat u dat aan?" "Wat het mij aangaat? Ja, dat weet ik zeker niet. Als gij twaalfhonderd dollars voor een man wilt geven en hem onbruikbaar maken in het drukste van den tijd, alleen om uwe kwaadaardigheid te voldoen, is het zeker iets dat mij niet raakt.
En ik zeg u nu, Emmeline, gij moet u vast voornemen om niet flauw te vallen, wat er ook gebeuren mag. Dit dient nergens toe. Als ik u niet had doen schrikken, zou die ellendeling u nu misschien in zijne macht hebben." Emmeline huiverde. Beiden zwegen een poos. Cassy hield zich met een Fransch boek bezig; Emmeline door vermoeienis overstelpt, viel in slaap.
"Zou het zonde zijn, de wereld van zulk een ellendeling te bevrijden?" zeide zij bij zich zelve. Zij keerde zich haastig om, ging eene achterdeur in, sloop naar boven en klopte aan Emmeline's kamer. Cassy trad de kamer binnen en vond Emmeline, bleek van angst, in den versten hoek zitten.
"Wat is het, Miss Cassy?" zeide Tom, met vurige oplettendheid. "Tom, zoudt ge niet gaarne uwe vrijheid willen hebben?" "Die zal ik hebben, missis, als het Gods tijd is," antwoordde Tom. "Ja, maar gij kunt haar dezen nacht nog krijgen," zeide Cassy met drift. "Kom maar mede." Tom aarzelde. "Kom," zeide zij fluisterend en hem strak aanziende. "Kom voort! Hij slaapt gerust!
Een koude zachte hand werd op dit oogenblik op die van Legree gelegd. Hij zag om het was Cassy; maar die koude, zachte aanraking herinnerde hem zijn droom van den vorigen nacht, en deed tevens de tafereelen van vroegere, akelige nachtwaken voor hem oprijzen, met een gedeelte van den angst dien hij toen had gevoeld. "Wilt gij dan een zot wezen?" zeide Cassy in het Fransch. "Laat hem met rust.
"Ik heb het dikwijls genoeg gehoord." "O, Cassy, zeg mij toch! Zouden wij hier niet vandaan kunnen komen? Het kan mij niet schelen waarheen in het moeras bij de slangen, ergens maar. Kunnen wij niet ergens hier vandaan komen?" "Nergens dan in het graf," antwoordde Cassy. "Hebt gij het ooit beproefd?" "Ik heb het genoeg zien beproeven, en genoeg gezien wat daarvan komt," zeide Cassy.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek