Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 6 juni 2025
"Hij wilde mij brandewijn doen drinken," zeide Emmeline, "en ik heb daar zulk een afkeer van..." "Drink maar liever," zeide Cassy. "Ik had er ook een afkeer van; en nu kan ik er niet buiten. Iemand moet iets hebben; men vindt alles zoo akelig niet meer, als men dat neemt." "Moeder zeide mij altijd dat ik nooit zoo iets mocht proeven," zeide Emmeline.
"Ik heb een helschen nacht gehad," zeide hij tegen Cassy, die juist de deur inkwam. "Gij zult er nog wel in overvloed krijgen van dezelfde soort," antwoordde zij droogjes. "Wat meent ge daarmee, karonje?" "Dat zult ge wel eens ondervinden," antwoordde Cassy even droog. "En nu, Simon heb ik u een raad te geven." "Wat duivel zal die zijn?"
Het schreeuwen en roepen harer vervolgers klonk nog door de lucht; door de vensters der huiskamer uitkijkende konden Cassy en Emmeline den troep zien, die zich met flambouwen langs den zoom van het moeras verspreidde. "Ziedaar!" zeide Emmeline, Cassy daarheen wijzende. "De jacht is begonnen. Zie die lichten eens ronddansen! En door die honden! Hoort ge niet?
Ik heb nog macht genoeg, om u door de honden te laten verscheuren of levend te verbranden, of duim voor duim te laten klein snijden. Ik heb het maar te zeggen!" "Waar duivel zijt gij dan voor hier?" zeide Sambo blijkbaar uit het veld geslagen, en deed met een norsch gezicht een paar stappen achteruit. "Ik meende geen kwaad, Miss Cassy!" "Blijf dan van mij vandaan," zeide de vrouw.
Emmeline viel niet flauw; maar stortte zich met Cassy in een gedeelte van het moeras, zoo donker en dicht begroeid, dat Legree er niet aan denken kon om haar zonder hulp te volgen. "Welnu," zeide hij met een ruwen lach, "zij zijn nu toch in de val geloopen die karonjes. Zij zitten daar goed vooreerst en zij zullen er voor zweeten." "Hallo, daar! Sambo! Quimbo!
Legree deelde brandewijn in overvloed onder hen uit, alsmede onder de negers, die van verschillende plantages waren afgezonden om hem te helpen, want het was doelmatig, een dienst van dezen aard zooveel mogelijk voor de negers tot een feestdag te maken. Cassy hield haar oor voor de reet, en daar de wind vlak naar het huis woei, kon zij veel van het gesprek verstaan.
"Maar hebt gij inderdaad gezien dat kom aan, Cassy, wat is er dan? Spreek op." "Gij kunt zelf daar gaan slapen, als gij het weten wilt," antwoordde Cassy. "Kwam het van de vliering, Cassy?" "Het wat?" "Daar gij van spreekt." "Ik heb u niets verteld," zeide Cassy met koppige stroefheid. Legree stapte onrustig de kamer op en neer. "Ik wil dat onderzocht hebben," zeide hij.
"Maar, meester, Tom en Miss Cassy hebben met hun beiden Lucy's mand gevuld. Ik geloof wel dat het gewicht er haast zijn zal." "Ik weeg," zeide Legree met nadruk. Beide drijvers lieten wederom hun duivelachtig gelach hooren. "En dus heeft Miss Cassy haar dagwerk gedaan?" zeide Legree. "Zij plukt als de duivel en al zijne engelen."
Tom opende den Bijbel terstond bij eene met zware strepen gemerkte, zeer versleten plaats, in het levenseinde van Hem, door wiens striemen hij genezen was. "Als Missis nu eens zoo goed wilde zijn om dat daar te lezen, dat is nog beter dan water." Cassy nam het boek met eene koele, trotsche houding en zag de plaats door.
Cassy zwichtte terstond en met geheel hare ziel voor allen goeden invloed, en werd eene vrome en liefderijke christinne. Na een paar dagen sprak Madame De Thoux met haren broeder meer in het bijzonder over hare aangelegenheden. De dood van haren echtgenoot had haar in het bezit van een aanzienlijk vermogen gelaten, dat zij grootmoedig aanbood met haren broeder te deelen.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek