Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 4 juli 2025
De vrouw rees schielijk op, haar gezicht was weder strak en had de gewone uitdrukking van trotsche treurigheid hernomen. "Och, Missis, ik heb hen mijn rok daar in den hoek zien gooien, en in den zak is mijn Bijbel als gij dien voor mij krijgen woudt." Cassy voldeed aan dit verlangen.
"Ik wist wel hoe het wezen zou. Het is de eerste maal niet, dat ik des nachts uit ben, om zulken als gij water te brengen." "Dank, Missis," zeide Tom, toen hij genoeg gedronken had. "Noem mij niet Missis. Ik ben eene ellendige slavin, evenals gij nog lager dan gij ooit worden kunt," zeide zij met bitterheid.
Tom dronk het water en zag haar ernstig en beklagelijk aan. "O, Missis, ik wenschte dat gij naar Hem woudt gaan, die u levend water kan geven." "Naar Hem gaan! Waar is Hij? Wie is Hij?" zeide Cassy. "Hij, van wien gij voor mij gelezen hebt de Heere."
Tom opende den Bijbel terstond bij eene met zware strepen gemerkte, zeer versleten plaats, in het levenseinde van Hem, door wiens striemen hij genezen was. "Als Missis nu eens zoo goed wilde zijn om dat daar te lezen, dat is nog beter dan water." Cassy nam het boek met eene koele, trotsche houding en zag de plaats door.
"Wat heeft hen zoo wreed gemaakt? en als ik toegeef, zal ik er aan gewend raken en langzamerhand eveneens worden als zij. Neen, neen, Missis, ik heb alles verloren, vrouw en kinderen en mijn tehuis en een goeden meester, die mij zou vrijgelaten hebben, als hij nog maar eene week langer geleefd had.
En toen zeide zij met een zwaren, kermenden zucht: "O God van genade, gij spreekt de waarheid! O o o!" En zoo kermende, viel zij op den grond, als verpletterd en krimpend onder eene overmaat van zielesmart. Er heerschte eene poos stilte, terwijl men de ademhaling van beiden kon hooren. Toen zeide Tom met eene flauwe stem: "Och, Missis."
"Het scheen van Hem zoo natuurlijk te komen, en wij moeten er zoo hard voor strijden. O Heere help ons! O gezegende Heer Jezus, kom ons toch te hulp!" "Missis," zeide Tom na eene poos, "ik kan wel zien, dat gij in alles boven mij zijt; maar er is toch een ding dat gij zelfs van den armen Tom zoudt kunnen leeren.
"Wat is het, Miss Cassy?" zeide Tom, met vurige oplettendheid. "Tom, zoudt ge niet gaarne uwe vrijheid willen hebben?" "Die zal ik hebben, missis, als het Gods tijd is," antwoordde Tom. "Ja, maar gij kunt haar dezen nacht nog krijgen," zeide Cassy met drift. "Kom maar mede." Tom aarzelde. "Kom," zeide zij fluisterend en hem strak aanziende. "Kom voort! Hij slaapt gerust!
"Voor geen tien duizend werelden, missis," zeide Tom op vasten toon, stilstaande en haar terughoudende, terwijl zij hem wilde voorttrekken. "Maar denk eens aan al die arme schepsels," zeide Cassy. "Wij zouden hen allen kunnen vrijlaten en ergens in de moerassen gaan en een eilandje opzoeken en daar verborgen leven. Ik heb gehoord dat zoo iets meer gedaan is. Alle ander leven is beter dan dit."
Als gij een maand hier geweest zijt, zult gij het wel laten om iemand te helpen; gij zult het moeilijk genoeg vinden op uw eigen huid te passen." "Dat verhoede de Heere, Missis," zeide Tom, onwillekeurig zijne medearbeidster op het veld met dezelfde benaming aansprekende, welke de beschaafde vrouwen, met wie hij vroeger gewoon was te spreken, toekwam.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek