Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 23 juni 2025
Goed, moeder, goed! ga u asjieblieft maar heen, zei de jonge modelleur een beetje knorrig.... Meneer, gaat u niet zitten laat moeder u staan! Neen, Sjuul, meneer liep uit z'n eigen rond. Jawel, 't is goed, moeder ... hij duwde haar zachtkens op 't portaaltje en toen tot Capelli: Waarmede kan ik u dienen? Ik heb een buste noodig ik ben Giovanni Capelli. U kent mijn magazijn zeker wel.
't Is realistisch opgevat; 't doet 't best.... Capelli keek beurtelings de oude vrouw en 't afgietsel aan. Ja, d'r is nieks an vergeten, ziet u wel dat m'n wratje d'r ook op zit 'k heb er een op mijn linker wang, kijk maar O, Sjuul werkt heel netjes en sicuur, Heb u soms wat voor 'm te doen? Misschien wel; jammer dat ie niet t'huis is.... En dat? Hum!
Capelli zou dien dag met een paar vrienden van den overledene komen, om te zien hoe de gelijkenis was. Bruin had den natten doek er af genomen en bekeek aandachtig, met het portret in de hand, zijn werk, nu en dan hier of daar even iets aan de klei veranderend of afnemend met een klein boetseerstokje. Hij was er zelf nog al voldaan over, al kon hij niet weten of de gelijkenis volkomen goed was.
Adieu! groet je Mama! Bruin keek den vertrekkenden man na en dacht: Wat 'n nobele vent! Jonge artisten zijn gewoonlijk goed van vertrouwen. En Capelli keek, op straat gekomen, even omhoog naar 't atelier en grinnikte in zich zelf: 'n Knap ventje, die lapt 't me voor een koopje! De buste stond op 't atelier in schets, 't was eigenlijk meer dan een schets, zoo mooi was ze uitgevallen.
Hij groette met een nuffige handbeweging Capelli, en zei, toen beiden vertrokken waren, op beschermenden toon: Jonge vriend, je zult later wel leeren begrijpen wat ik bedoel; je bent nog wat te veel onder den indruk van 't genoten akademisch onderricht je moet vrij, indépendent worden.
Woont hier Bruin de beeldhouwer? Jawel! kom u maar boven! Is ie t'huis? Kom u maar boven, drie hoog op de voorkamer! Even fronste Capelli zijn borstelige wenkbrouwen en mat met één blik de hoogte der eerste verdieping een oogenblik stond hij besluiteloos en streek over zijn embonpoint, maar in het volgende begon hij, zuchtend, de opstijging.
De modelleur kreeg hoe langer hoe meer het land, door de zoo wijd uiteenloopende meeningen en kritieken, die hij moest aanhooren; hij werd gejaagd en zenuwachtig, zoodra de schel van het bovenhuis driemaal tingelde, maar toen er eindelijk twee belletristische dames kwamen, die elkander haast bij de haren kregen, omdat de oudste beweerde, dat Muller-zaliger een schippersbaardje en een kaal hoofd had gehad, terwijl de jongste snikkend volhield, dat "de lieve man lange, artistieke lokken droeg," werd het hem tè benauwd en liep hij in wanhoop de deur uit, met de woorden: Moeder, als d'r nu weer iemand komt met 'n visitekaartje van Capelli, gooi 'm dan vierkant de trappen af!
Een hartelijke handschudding van den heer Coquenard. Aangenaam kennis te maken! Twee vingers van den criticus raakten even Bruins hand aan. Dr. Operling zei niets, maar hij liet zijn hoofd als een geknakte bloem op zijn gesteven overhemd vallen, even steunend. Daar zijn we nu, zei Capelli, zijn hoed en stok op een stoel leggend: Je hebt toch mijn briefkaart ontvangen, niet waar? Zeker!
Capelli keek de critici vragend aan, zei ook: hum! hum, hum! en de heer Drogers, die op een afstand stond en de rechterhand boven de oogen hield, alsof hij in de verte een zonnig landschap of een schilderij wilde beschouwen, liet na een geleerd hum, hum, hum! een beschroomd lachje hooren, waarin iets blatends klonk.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek