Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !

Bijgewerkt: 24 oktober 2025


Hij schijnt slechts ingeslapen te zijn..." "Welnu, brigadier? Wat heeft dat te beduiden?" ging kolonel Guyara met vragen voort. "Men is er niet in geslaagd hem wakker te kunnen maken, Excellentie," was het antwoord. "Sinds hoelang is die man in dien toestand, brigadier?" "Sedert een uur ongeveer, Excellentie," was het eerbiedige antwoord van den ondergeschikte. "En slaapt hij steeds door?

De bekers werden zwijgend volgeschonken, de dobbelsteenen buitelden weêr over de tafel, de avond verging als de vorige. Toen Rogier, door wijn bedwelmd, laat aan zijn tent kwam vond hij den brigadier daar, die met een mantel over zijn hoofd gehurkt zat te dutten hij stond op, verbaasd dat het nog donker was.

»Een bijna nieuwe hoed!" antwoordde Pandoor. »Zoodat ik hem gekocht heb, zes jaren geleden van een brigadier, die gepensionneerd werd." En na hem met een voorschriftmatig gebaar op het hoofd geplaatst te hebben, stapte de deftige maréchaussée, terwijl hij het lichaam loodrecht op de heupen geplaatst hield, en deze laatsten balanceerde, den eenen kant op, terwijl ik naar den anderen kant ging.

Aan alle zijden uit de huizen kronkelde rook naar buiten, de vlammen sloegen uit het paleis. Rondom hun wagens stonden de ruiters en voetsoldaten in gelederen gereed. De dag werd groezelig door den rook die snel naar boven warrelde. De brigadier knielde bij den brandstapel neêr en ook daarom vlogen eensklaps de vlammen op en omringden het hoofd van den monnik, die luid zijn gebeden uitgalmde.

Al de andere aanwezigen, zoowel bewakers als gevangenen, hadden zich op een gelid aan weerszijden van den weg geschaard en keken eerbiedig toe, zonder een vin te durven verroeren. "Wat is er aan de hand?" vroeg de gouverneur. "Waarom die versperring van den weg?" "Excellentie," antwoordde de brigadier, "wij hebben een veroordeelde op de helling van het talud van den weg vinden liggen.

De ergste plaats, merkte de soldaat op, was aan den voet van den Indischen Berg. Welnu, juist daar werd hij hoe langer hoe erger. Toen overlegden wij met Anoschenka een ouden brigadier dat hij toch niet in het leven zou blijven, en hijzelf smeekte ons opnieuw dat wij hem in Godsnaam achter zouden laten. Laten wij hem hier dan maar neerleggen! Dat deden wij. Er stond op die plaats een groote boom.

Buiten de stampvolle gelagkamer, aan den voet van den trap die naar de ziekenkamers voert, stond een pantserfort-artillerist op post met het geweer aan den schouder. Een brigadier der rijksveldwacht stond hoogerop, maar betere bescherming voor de patiënten dan die schildwacht en de ongenaakbaar uitziende man der wet leek mij de beminnelijke welbespraakte echtgenoote van Dr.

Eensklaps vernam men omstreeks het midden der maand Februari 1832, dat Brujon, die slaper, door de boodschappers van het gevangenhuis, niet op zijn naam, maar op dien van drie zijner kameraads, drie verschillende boodschappen had laten doen, welke hem gezamenlijk vijftig sous hadden gekost, een buitengewone uitgave, welke de opmerkzaamheid van den brigadier der gevangenis wekte.

Er waren boden gekomen, hun paarden stonden aan de deur. De menschen wachtten met wijde oogen het nieuws, zij vertelden elkander reeds, dat een groot leger in aantocht was. De brigadier verscheen weêr in de galerij met den man dien zij de poort hadden zien binnenrijden, er werd gedrongen en gevraagd wat er was.

Het is, alsof gij mij een sprookje vertelt." "Steeds, Excellentie." "Hoe weet gij dat, brigadier? Hebt gij u daarvan overtuigd? Zeg?" "Ja, Excellentie. Hij is zoo ongevoelig, alsof hij dood ware. Men heeft hem geschud, men heeft hem geprikt...." "Wat verder?" "Men heeft hem geroepen, zelfs een pistoolschot vlak bij het oor gelost." "Welnu?" "Excellentie, hij voelt niets en hij hoort niets!

Woord Van De Dag

palaemon

Anderen Op Zoek