United States or Djibouti ? Vote for the TOP Country of the Week !
Hij had dit zilverwerk bij zich..." "En hij zeide u," viel de bisschop hem glimlachend in de rede, "dat het hem door een ouden, goeden priester was gegeven, in wiens huis hij den nacht had doorgebracht?... Nu begrijp ik het. En ge hebt hem weer hier gebracht. 't Is een vergissing." "Als dat zoo is, kunnen wij hem dan laten gaan?" vroeg de brigadier. "Zekerlijk," antwoordde de bisschop.
Eerst kon hij geen woorden vinden toen hem gevraagd werd wat hij te zeggen had, maar dan sprak hij: "Wat gaan wij doen wanneer wij in Padua zijn? gij blijft toch voor den keizer?" Rogier maakte een gebaar van ongeduld, maar antwoordde niet. Dan sprak de brigadier weder met iets smeekends in zijn stem: "Ach man, er wacht u zooveel geluk.
Weinige dagen later werd het kamp in den schemer van een bewolkten ochtend door de talrijke troepen van Bologna, die zegevierend door het land trokken, steden en kasteelen winnend voor de Kerk, verrast en verslagen. Met slechts een zeventig ruiters werd Rogier, die aan 't hoofd was gewond, door den brigadier vluchtend naar de bergen gevoerd.
Toen vreesde hij niet meer; hij nam den brigadier terzijde en vertelde, dat hij eigenlijk geen monnik was, maar de pij slechts droeg om de vijanden des keizers te bespieden en toen werd Carolus zeer vriendelijk jegens hem.
Eindelijk zag hij op met een klaren gloed in de oogen en zeide: "Carlo, pak de tenten. Wij gaan heen." De brigadier, eerst verrast, stapte haastig naar de soldaten, die weldra druk in de weer waren. Intusschen leidde Rogier het meisje aan de eene en den monnik aan zijn andere zijde met zich buiten de drukte.
Woord Van De Dag