United States or Bahamas ? Vote for the TOP Country of the Week !


"As-die nou toch van z'n zelve leit," raasde de boer: "mot 'k 'n gek houe die in me sjees klimt? Dan verzoek ik jou die vent uit me wagen te zette. De wagen is mijn eigendom...." De brigadier, eindelijk heelemaal wakker, voelde voor die argumenten, klom op de tree van de sjees en keek onder de kap in 't blauw-bleek gelaat van een der geheimzinnig-verdwenenen.

Zwijgend waren zij de stad binnengekomen, maar door de schaterende drukte klaarden hun gezichten thans op, zij werden vroolijk in de uitbundigheid ten koste van den brigadier en bewegelijk van lust om meê te dringen in het gedrang.

"En de slang, de beruchte Trigonocephalus, de gevaarlijke met den driehoekigen kop, die eertijds altijd op Martinique onderwerp van gesprek was, komt die nog evenveel voor als vroeger?" vroeg ik op een dag aan een brigadier, die mij vergezelde op een uitstapje te paard, waar we een met dicht struikgewas bezet terrein hadden te passeeren.

De monnik, hijgend om van den smorenden greep te bekomen en naar de vuist kijkend, die de brigadier nog geheven hield, hoorde achter het doek der tent een zwak stemgeluid. Zijn oogen glinsterden, hij leî den vinger op den mond om te toonen, dat hij begreep en fluisterde: "Is hij ziek?" "Waar komt gij vandaan?" "Is hij ziek? Messer Rogier?

Voor de woning van Lugina stond de gepantserde brigadier geleund, zich met zijn blauwe doekje bewuivend, en wen daar kerels met stroo aankwamen, wees hij hun verder te gaan.

In de wachtkamer, op 'n paar stoelen, leien ze 'm neer en daar met de ontzaglijkste verschrikking las ook de brigadier de geheimzinnig-gruwelijke woorden in verband met de moorden van Kobus-den-huisknecht: "mijn vrouw en dochter zijn levend of dood op den toren. "Dadelijk de burgemeester hale!", gelastte de brigadier: "zoo iets schrikkelijks is hier nog nooit voorgekome.

Daar niet aan te nemen was dat de colonne zich aanstonds in beweging zou zetten, besloten wij den brigadier Antonoff uit te zenden om Welentschuk op te zoeken. Kort daarop passeerden ons, in de duisternis, eenige ruiters: het was de commandant met zijn gevolg. Dadelijk zette alles zich in beweging; het hoofd van de colonne rukte op, en eindelijk was het onze beurt.

Hij wilde nog spreken, doch het gebaar dat hij altoos gehoorzaamde deed hem omkeeren en zich verwijderen. Rogier had hem niet geantwoord, maar hij had het wel gezien, dat hij onder die bekoring was, die dwaasheden doet begaan. Het was een treurige dag voor den brigadier, zijn liefste verwachtingen vloden heen.

Dan ging Mevena vlug vooruit wijl zij Carolus herkende en zij stegen af waar de grauwe tenten in een kring rondom de baander lagen, terwijl de brigadier verbaasd hen aanstaarde.

Toen het later werd en in het gewemel tusschen de lage schemerige huisjes slechts de witte en gele kleederen en de mutsen der vrouwen nog het lichtste waren, trad Rogier met zijn brigadier en een burger, door de twee tamboers gevolgd, uit het stadspaleis om naar de soldaten te zien. Waar hij kwam, hield het dansen en springen op, de juichkreten klonken zonderling fel in de duisternis.