Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 2 juni 2025
En nu komt de koopmansdochter op Chester af en fluistert: "God zegene u, dat gij mij gered hebt voor vernedering en de geeselroede." "Gij stelt, hoop ik, volkomen vertrouwen in mij?" antwoordt Guy en kijkt het schoone meisje aan, op wier wangen de frissche zeewind een blosje heeft getooverd. "Ja! Gij zijt de vriend van Oliver, gij zoudt hem niet verraden.
Aan mevrouw Van Tal was het blosje van den luitenant niet ontgaan, en, daar zij den tact bezat om haar gevoelens, waar zij zulks noodig oordeelde, te verbergen, riep zij levendig: "Lieve hemel! die menschen in uw hotel! daar moest dunkt mij beter voor gezorgd worden; 't is onteerend voor uw stand. Ah bah! met zulk tooneelvolk onder één dak! Is daar geen politiewet op, Van Bierenstag?"
Heel even kwam een rose blosje in z'n wangen op. Toen beheerschte hij zich weer, en zei: "Zoo sterk as 'n peerd, man!... Nou, hoe vin je die rol?" "Had je dan aan je zwager geschreven, dat je ziek was?" "Natuurlijk wel, toe 'k me verveelde, en wel 's graag een lettre intime wou ontvangen ... Lees nou maar voort ..."
En, nu vlijt ze zich weder aan zijn borst, en als hij haar vaster aan het hart sluit dan fluistert hij: "Dat blosje heeft me genoeg gezegd. O lief meelijdend wezen, als je nu altijd maar gelooven wilt dat ik geen tiran ben...." "Stil August, stil, niets meer! Mijn lieve man kent zijn plicht en ik nu den mijne!"
O! had Torteltak haar zóó gezien met dat lieve blosje op de wangen, en die oogjes nog dronken van slaap, hij zou waarlijk hebben moeten bekennen, dat het nachttoilet haar beter stond dan Mevrouw hare Mama, schoon deze eene echte kant en Ambrosine maar een neigetje om de muts had. "Sta op, mijn kind! sta op! daar is brand. Schielijk! sla uwen mantel om.
Jo dacht dat zij sliep; zij lag zoo stil, en haar boek wegschuivend beschouwde Jo haar lang en aandachtig, om een straal van hoop te vinden in het flauwe blosje op Betsy's wangen. Maar zij vond niet genoeg om gerust te zijn, want de wangen waren verontrustend ingevallen, en de handen schenen te zwak om ook maar de kleine rose schelpjes, die zij gezocht had, vast te houden.
"Hé August-lief, weet je niet meer dat ik zei van gisteren, en toen.... van morgen;" zegt Eva met een snel blosje, terwijl ze met den rug van haar mooi blank handje even zijn wang streelt: "en dat je het toen beter vondt om het vandaag te hebben. Weet je niet meer August?" "O ja, wat dat betreft in zoover heb je gelijk Eva."
De tint harer huid was in een doorschijnend wit overgegaan, terwijl hare wangen met een licht blosje gekleurd waren, teer als de kleur van een jong rozeblad of het eerste gloren van het morgenrood. Nog voortdurend schitteren hare oogen zoo wonderbaar schoon en helder. Het komt mij altijd voor, dat die oogen meer aanschouwen, dan wat zich op de aarde en aan den hemel beweegt.
Zij....zij heeft vroeger precies gedaan, alsof ik niet bestond." Er kwam een flauw blosje op het gezicht der oude vrouw en een verlegene uitdrukking in hare oogen. Misschien paste het het kind niet, om zoo iets te zeggen, maar wat zij zeide, was maar al te waar. En dan....zij zelf had eenige dagen geleden aan hare dochter geschreven.
Of Jacoba inderdaad koorts heeft, of, dat haar stemming iets koortsachtigs had, zooveel is zeker dat een ongewoon blosje haar wangen kleurde toen zij den brief vouwde en, na het couvert te hebben dichtgeplakt, nog een tamelijk breed lak er op deed, om eindelijk het eenvoudige adres te schrijven: "Aan August." Nu gaat ze naar haars vaders "bureau". "Hier is mijn epistel voor onzen zwierbol, pa."
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek