United States or Colombia ? Vote for the TOP Country of the Week !
"Wel, mijn jongen," zeide Legree met een verachtelijken schop, "hoe gaat het nu? Heb ik niet gezegd dat ik je een paar dingen zou leeren? Hoe bevalt je dat? Hoe is dat pak je bekomen, Tom? Niet geheel zoo spraakzaam meer als gisteravond? Ge zoudt nu een armen zondaar niet meer op een stukje preek kunnen onthalen, zoudt ge wel?" Tom antwoordde niets.
Op den wal was het toch iets lichter dan onder de boomen op de markt. En, ofschoon de wind onaangenaam koud is en de duisternis hem weinig bevalt, Ronner heeft weldra het eind der straat bereikt. Zoo, dezen hoek om; nu de glooiing op. Dit is de wal; rechts en links zijn boomen. Daar, in dat huisje, waar nog licht brandt, moet hij wezen. Wat is dat?
Als jij je zin had, was ik nooit iets anders, behalve op 't oogenblik mijn stemming bevalt je niet, is 't wel?« »Nee!« stemde de Jood woedend toe. »Nee!« »Maak me dan anders!« viel het meisje in met een lach. »Anders maken!« schreeuwde de Jood, buiten zichzelf door Nancy's onverwachten tegenstand en den angst van dien nacht, »ik zal je anders maken! Luister sloerie!
Een vreemd woord Bartja! Bartja! Weet gij wel, dat die naam mij best bevalt? Hoe heet toch de goede zoon van Cresus, die onzen Phanes zoo edelmoedig redde?" »Gyges is zijn naam. Darius, Zopyrus en hij zijn mijne beste vrienden.
Dat bevalt den hertog van Alva, die voor zijn doen uitstekend geluimd is, en hij zegt: "Gij hebt gelijk; ik heb Haarlem nu zoo goed als zeker in mijn macht. De Bossu heeft Marinus Brandt op het meer verslagen, de stad is geheel afgesneden zij moet de mijne worden.
Maar welke drukfouten en andere fouten het boek ook mogen aankleven, en hoe klaarlijk het ook de onbedrevenheid of onbevoegdheid van Hildebrand om iets te doen drukken, of te spellen moge aantoonen; ik weet dat u de toeëigening van dit bundeltje aangenaam zal zijn. Dat is althans iets, mijn vriend, en zoo het boek u bevalt, dan durf ik wel hopen dat het anderen bevallen zal.
Geruimen tijd zwegen ze, in gepeins verzonken over de vriendelijkheid en de dankbaarheid der Kenjaoe's. Marti verbrak het eerst de stilte. »Het zijn toch bijna menschen, heer!" »Maar Marti; het zìjn menschen! Brave menschen met heel veel goede eigenschappen." »Ja, heer; maar dat koppensnellen bevalt mij toch niet meer." »Dat zullen zij ook wel afleeren. Hun hart is goed en trouw.
Dit stemde overeen met het gevoelen dat ridders en poorters over hem hadden, aangezien zij gewoon waren te zeggen: "graaf Karel is uiterst goed en minzaam voor wie hem bevalt, maar streng en onverbiddelijk voor wie hem mishaagt". Om zijne plechtige intrede op dezen dag te doen, had de vorst zijne oorlogskleeding gedeeltelijk afgelegd.
Wapens bevatte het huis niet, geen enkel voorwerp voor den oorlog of de jacht. Alles bewees dat de bewoner zeer vredelievend was. Na de geheele woning tot in de geringste bijzonderheden te hebben opgenomen, wreef Passepartout zich in de handen, zijn breed gelaat begon te glinsteren en vroolijk herhaalde hij bij zich zelven: "Het bevalt me; 't is juist een kolfje naar mijne hand.