Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 6 juni 2025
Hoeveel melk zij ook mochten geven, hij zond alle ochtenden de helft er van aan de zieken in het hospitaal. "Ik betaal mijn tienden," zeide hij. Zijn tamelijk ruime kamer was in den winter moeielijk te verwarmen. Dewijl het hout te Digne zeer duur is, had hij in den koestal een klein vertrek van planken laten afschieten, en hier bracht hij bij strenge koude den avond door.
Maak de stapeltjes gelijk, rond de som af en ik zal u Leo X noemen, Leo X bis." "Ziehier mijn laatste woord," antwoordde Médicis; "ik doe er geen sou bij, maar ik bied u alle vier een diner aan, wijn zooveel als u lust, en bij het dessert betaal ik in goud." "Niemand meer?" brulde Colline en sloeg driemaal met zijn vuist op tafel. "Eenmaal, andermaal; niemand meer? ten derden male!"
Prins Marko antwoordde: "Ik heb geen tijd, om met u te drinken, maar ik ben hier gekomen met de bedoeling u te spreken. Ik heb een meisje naar mijn hart gevonden, mijn gasten wachten met hun paarden op eenigen afstand van hier, terwijl ik u mijn huwelijksbelasting betaal. Ik zal u dadelijk mijn goud geven, opdat niets meer mijn geluk in den weg sta. Zeg mij hoeveel ik moet betalen?"
"Och neen, neef Kegge!" zei het lieve meisje verlegen; "ik zou haar toch niet anders dan 's avonds dragen." "En waarom niet, als ik ze je geef?" "Omdat het me ... niet past, neef Kegge." "Niet passen? allemaal gekheid! wat droes, als ik ze betaal?" "Toch niet, neef Kegge! heusch, ik had het liever niet, ik mag geen bont dragen, en ik ben er ook nog veel te jong voor."
»Ik meen toch waarlijk alles gedaan te hebben wat daartoe noodig was," hernam hij met een glimlach; »ik teeken dus mijne schilderijen, ik ben er onder bekend in de verschillende landen waar ik mij ophield; hij staat op mijn pas, op mijne kaartjes, ik betaal mijne rekeningen onder geen anderen, dus.... mij dunkt...."
Ik heb mijn' intrek genomen in het Duitsche kwartier; het is wel is waar eene voorstad, maar heeft voor mij een dubbel voordeel. Ten tweede betaal ik voor twee vrij zindelijke kamers vijf roebel per maand, terwijl ik voor eene dergelijke woning in de stad minstens veertig zou moeten geven; bovendien kan ik me gratis in het Duitsch spreken oefenen.
Lucas neemt ze tersluiks op, glimlacht boosaardig, laat zilveren peso's klinken, gaat vlak langs de beide broeders, en terwijl hij naar de rueda kijkt, roept hij: "Ik betaal vijftig, vijftig tegen twintig op den witte!" De twee broeders wisselen een blik. "Ik heb 't je wel gezegd," mompelt de oudste, "dat je niet al het geld moest verwedden.
»Kinderpraat, man, om ons om den tuin te leiden!" viel de Hopman uit. »Vier blanke guldens betaal je zonder mankeeren, of we zullen zoo vrij zijn je mede te nemen naar Saardam, om je vandaar op te zenden naar Heer Diederik van Sonoy. Die zal dan wel een vonnis over je vellen, en ik vrees, dat het ver van malsch zal zijn."
Nu, pilibistiro is veel erger: als ze je eenmaal pilibistiro noemen, ga dan maar dadelijk biechten en betaal je schulden af, want dan zit er niets anders op dan dat je je laat ophangen. Dat zeggen de lui die 't weten kunnen." Allen waren onder den indruk.
De Engelschman had zijn opschrijfboek voor den dag gehaald, om den naam van den hoofdman op te teekenen; hij schoof het nu weer in de tasch, en antwoordde: "Natuurlijk rij ik mee; het is immers een avontuur?" "Ja, maar een gevaarlijk avontuur, sir!" "Zooveel te beter! Dan betaal ik tien dollars meer dus zestig. Maar als wij rijden willen, dienen wij een paard voor de Goede Zon te hebben."
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek