Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 21 juni 2025
Gij zoekt u dat op te dringen uit overdreven eergevoel; maar het kan niet zijn, en later zoudt gij u berouwen dat niet beter te hebben ingezien. Er is geen liefde, waar geen achting meer kan bestaan. En de vrouw moet kunnen opzien tegen den man, en haar steun zoeken bij hem; maar ongelukkig het verbond als de man de zwakkere is en zich te schamen heeft tegenover zijn eigene echtgenoote!
Zij zijn volkomen tevreden met het verkeer onder huns gelijken; zij schromen avances te doen, die hun naderhand zouden kunnen berouwen; de mevrouwen vreezen, dat zij nu en dan voor elkander over hare nieuwe kennissen zouden hebben te blozen, indien zij u en amitié namen, en gij verriedt eens uw nieuwelingschap of volkomen misplaatst zijn in de kaste, waarin gij waart toegelaten zonder in hare geheimenissen te zijn ingeleid!... Of, korter nog; zij zien niet in, waarom zij juist u in haren omgang zouden opnemen.
Na den moord heb ik gebruik gemaakt van de geestdrift van het oogenblik, om u te redden; doch hun toen betoonde gehoorzaamheid schijnt hun thans te berouwen: mijn bevelen worden in den wind geslagen, mijn vermaningen bespot, mijn gezag miskend.
Hoe dan ook, de verloren tijd moest worden ingehaald, en, nauwelijks buiten Namen, over de mooie, effen-gladde wegen, liet ik den wagen maar in volle vaart snorren. Het moest, helaas! mij gauw genoeg berouwen! Eensklaps: pan!.... en daar stonden wij met een gesprongen band!
"Vertel me er alles van, Jo; ik ben er niet zoo tevreden mee, hoewel ik niet op je kan knorren, want ik weet hoe gewillig je je ijdelheid, zooals je het noemt, hebt opgeofferd aan je liefde. Maar, lieveling, het was niet noodig, en ik vrees, dat het je gauw berouwen zal," zei mevrouw March.
"Zoo zullen we dominé's vrouw niet uitleiden." Ze nam haar witte zakdoek en spreidde deze vroom over de kist. Allen bogen het hoofd, angstig en berustend tegelijkertijd om het wonder, dat 's menschen leven is. Westerschouwen, Westerschouwen, het zal u berouwen
Het berouwt mij waarlijk, in Holland te zijn gekomen." "Waarom zou het u berouwen? Ik zie niet, wat u beletten kan, hier een ongestoord genoegen te smaken: de aanleidende oorzaak van den twist is in vrijwillige ballingschap gegaan." "Voorzichtig! gij spreekt van Seerp Van Adeelen en ik mag geen kwaad van hem hooren." "Moet hij dan stellig uw echtgenoot worden?
Nadat hij zich overtuigd had, dat de vreemdeling niet ontsnappen kon, naderde hij hem andermaal en zeide: »Gij toont een vrijpas, die u niet toebehoort: Gyges, de zoon van Cresus, voor wien gij u uitgeeft, zit in de gevangenis, en zal nog heden terechtgesteld worden. Gij gelijkt volstrekt niet op hem, en het zal u berouwen onder een valschen naam hier te zijn gekomen. Stijg uit en volg mij."
"Zeg mijnheer uw anderen naam, Thomas," zeide de heer Walter, "en voeg er 'mijnheer' achter. Gij hebt toch manieren geleerd." "Thomas Sawyer, mijnheer." "Ziezoo, dat is een goede jongen. Een lieve jongen! Een aardig, manhaftig kereltje! Twee duizend verzen is een groot aantal, Thomas, een zeer groot aantal. Maar gij zult u nooit de moeite berouwen, ze geleerd te hebben.
Wij hebben het niet gestolen." "Jongen, jij kunt liegen, of het gedrukt is," zei een der visschers. "Maar ons zul-je er niet meê bedriegen. Jelui hebt onze fuiken gelicht, en dat is strafbaar..." "Niet zoo'n beetje ook!" viel de andere visscher zijn kameraad in de rede. "En dat is maar goed ook. Is 't geen schande, onze netten te verscheuren, en onze visch te stelen? Maar het zal je berouwen.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek